08/09 - 09/09 Kontum

Donderdag namen we de vlucht van Saigon naar Pleiku, om 10h 's morgens. Daarna met een taxi naar Kontum gereden, ong. 45 km verder. Een slapend stadje dat voor 54% door Montagnards bewoond wordt. Montagnards is de verzamelterm voor bergvolkeren in Vietnam. In Kontum en surroundings wonen specifiek de Bahnar. In Kontum hebben we het weeshuis bezocht ... ongelooflijk ! Er wonen daar 215 kinderen, leeftijd varierend tussen 0 - 20 jaar. De meesten blijven daar wonen tot ze trouwen. 't Moet dus zijn dat het daar goed is !
3 nonnen zorgen voor die 215 kinderen !! Maar vanaf de meisjes rond de 15 jaar oud zijn, draaien ze mee in de dagelijkse routine, de jongens hebben zo ook hun taken. Het jongste kindje die daar nu was, was nog maar 1 week oud, de mama was gestorven en de grootouders hebben het naar het weeshuis gebracht. De meeste kinderen zijn ook afkomstig van de Montagnards. De groep en ik hadden veel kledij mee, alsook speelgoed en wasco's enzo. De dankbaarheid was enorm en we hebben ongeveer 2 uur gespeeld met de kindjes. Niet te doen, we moesten dansen, voetballen (de mannen dan), tikkertje spelen en vooral veel foto's nemen. Ik heb een volledige fotoreportage moeten maken van een stuk of 4 kinderen, en maar poseren, 't kon gewoon niet op ! Natuurlijk genieten ze nadien mee van het magische van digitaal fotograferen, ze waren verwonderd zichzelf te zien op het kleine scherm. Da's toch een leuke manier van contact maken, dat je vroeger niet had met een analoog toestel.Yves, ik had de keuze tussen een stuk of 10 meisjes, ze waren allemaal even snoezig en lief, dus ik wist niet welkeen ik kon adopteren voor jou ... de ene non zei dat er niet geadopteerd werd, maar onze gids zei achteraf dat er wel kindjes geadopteerd werden, vooral door Fransen en Italiane. Na het weeshuis, wou ik nog eens binnenwippen op een lokaal feestje. Ook van de Bahnar, blijkbaar een fuif na een trouw, met een lokaal rockbandje. Jawatte !! Die waren goed zat zeg ! En ons maar meesleuren naar de dansvloer, van de ene naar de andere gesmeten ('k heb er blauwe plekken van overgehouden)... en dan nog van de lokale alcohol proeven. Een soort rijstwijn, zat in een aarden vaas, en moet je per twee met een rietje drinken, je wordt hiervoor uitgenodigd om te drinken, dus 't is een soort van verbroederings-ritueel. Maar straffe kadee he, daarom dus dat ze allemaal zo high in the sky waren ! De groep vertrouwde het allemaal niet zo en wou snel de benen nemen. Ik zag er het grappige van in, maar ze dachten dat de mensen misschien agressief zouden worden, en misschien hadden ze wel gelijk ... we zullen het nooit weten, maar ik vond het een tof moment !
Gisterenmorgen zijn we dan op een trekking van een dag vertrokken. Eerst werden we met een jeep tot aan een brug gevoerd en vandaar begon de wandeling van 12 km. We hadden ferm geluk met het weer, zonnetje aan de hemel, niets kon stuk ! Zweten dat het geen naam had natuurlijk, maar de positieve kant daaraan is dat ik al het verzamelde vocht van de afgelopen dagen, uitgezweet heb ;-))), dus maw geen olifantenpootjes meer !!! Super he ! 't Was een hele mooie wandeling, grotendeels met de rivier in de diepte, die we volgden tot na de middag. Beelden uit 'Apocalyps Now' zonder de oorlog dan. We werden opgehaald met prauwtjes door de Bahnar, en hebben in het dorp gelogeerd. In het gemeentehuis ! Niet te vergelijken met onze gemeentehuizen, neen, supermooie hut met een heel lang dak, ze noemen dit een ronghouse. Foto's, yes, dat is voor later, 'k ga het morgen nog eens proberen. Dan hebben jullie maandag iets te zien tijdens het werk he ;-)
's Avonds was er een ceremonie, een gongconcert met dans. Dit doen ze normaal op religieuze dagen, maar er kwam daar een Zwitsers koppeltje toe die daarvoor betaald had. Wij mochten meegenieten !! 't Was dus wel niet echt echt, maar wel in hun lokale klederdracht en nog zeer typisch. Not spoiled by tourism yet !
Nadien moesten we meedansen en zelf ook liedjes zingen, 'k heb mijn talenten kunnen laten zien en horen he ! En we hebben ook weer rijstwijn gedronken, ik werd uitgenodigd door de chief of town ! Ne mens die zijne wereld kent he ;-)

Nu zijn we in Hoi An, een stadje uit de boekskes, nog zeer traditioneel en oud, want het is niet vernield geworden door de oorlog. Er zijn hier veel kleermakers, die komen goed van pas, want vandaag is er al een short van mij gesneuveld, een scheur dat je gans mijn bil ziet. 'k Was van plan om niets te laten maken, maar nu kan ik niet anders he :-)

Talk to you later dolls,

Greetzz from Nam !

Masha

04/09 - 07/09 Mekong Delta

We zijn om 07h vertrokken, voor een 2,5 uur durende boottocht van de haven van Saigon naar de Mekong Delta. We varen eerst door de achterbuurten van Saigon, waar de huisjes meer op een ijzeren schroothoop lijken dan op echte huizen.
In de Mekong Delta wonen er ongeveer 17 miljoen inwoners, verdeelt over de vele eilandjes die de Mekong rijk is, en aan de oevers van deze almighty river !
We bezoeken enkele van deze eilandjes, die nogal toeristisch zijn. Zo zien we een bijenimker (maar we kunnen niets zien want het regent te hard), een cocosnootfabriekje (superlekkere snoepjes !!), een fruitgarden waar we niet alleen op fruit getrakteerd worden maar ook op een vals samenspel tussen muzikanten en zangeressen (typische Mekongmuziek, not for my ears though ...). De groep geniet en da's belangrijk he ! Maar het regent heel hard, ja 't regenseizoen, we zullen het geweten hebben ! Al een chance dat ik mij zo'n supersexy capeke gekocht heb, in het kanariegeel ... ah ja ze moeten mij zien he, ook van ver en ook in het donker ! Niet dat ik er voor de rest sexy uitzie (als dat al het geval kon zijn in Belgie), want naast olifantenpootjes, had ik de laatste dagen oa last van dikke varkensvingertjes, een gezwollen kop en uitslag op mijn armen van de zon ... ja Azie doet goed mensen ! Not for my looks though ... enige pluspunt die ik vroeger had, waren mijn mooie lokken, die ik nu laten kortknippen heb en wat blijft er over ? Een donkere bos krullend iets ! Soit, no problem, 't is nu niet dat ik indruk wil maken op iemand he, en als die al zou passeren, dat zien we dan wel weer ! Want de meeste toeristen die hier rondlopen (in Saigon althans) zijn van die hippe Engelse girls, in topjes, zo van het strand geplukt in Spanje ... en ik die dacht dat er hier wat alternatiever volk ging rondlopen ... we zijn nog maar de eerste week he, ik wacht nog geduldig af ! Sophietje, zou je mij misschien toch een waterafdrijvend pilleke willen meebrengen ?? Want ik vrees, als dit zo doorgaat, dat ik binnen 4 maand op springen ga staan ... blijkbaar hou ik gemakkelijk vocht vast he ...

En nu terug naar de Mekong dus ! De eerste dag hebben we naast die eilandjes, ook nog een aantal kanaaltjes doorgevaren, supermooi, zoals in de boekjes ! Ook supertoeristisch, maar er waren er niet veel, omdat het ferm aan het drashen was. Toch heel mooi ! Misschien zien jullie 1 foto op de site, want dit is hier echt niet meer te doen .... 1 uur voor 6 foto's te downloaden, ik heb dat geduld niet ... zelfs niet voor jullie schatten ! Dus hoe gaan we dat oplossen he ? Ik hoop (eigenlijk niet, maar voor jullie wel) dat het eens ferm regent, op een moment dat ik niets te doen heb, en dan wil ik mij gerust uuuuuuren aan een stuk voor een pc zetten. Nu heb ik dit 2x gedaan gedurende 2 uur en ik word zot ! Vooral, ' t zit hier vol van de Nigerianen (die komen van ver he) en die zien dat als rendez-vous huisje ... 't is ne keer iets anders he "where did you meet,in a internetcafe !" Ze zien dat ik bezig ben met downloaden en mailkes schrijven en lap ze zijn daar he ... "nice ass" en toestanden. Grrrrr ....

Ja, de Mekong, daar was ik gebleven. 1ste dag was mooi, maar niet wauw. 2de dag begon met het bezoek van de grootste drijvende markt van ZO Azie, en dat was echt wel de moeite. Al die boten, ze hebben elk hun produkt om aan de man te brengen en dit tonen ze door de groente of fruit aan een stok te hangen op het dek. Zo zien de klanten van ver, wie wat verkoopt. Ze vragen allemaal dezelfde prijs = toch nog iets communistisch ? Want voor de rest merk je niet veel van het communisme, ' t zijn verdomt goeie commercanten die Vietnamezen !
In de namiddag zijn we oa naar een stock-sanctuary geweest, wat is dat nu ? Een vogelbroed/rustplaats, volgens mij waren het Ibissen volgens de boekskes en de gids Stock of witte ooievaars.
's Avonds zijn we dan per fiets naar onze homestay in Long Xuyen (Tiger Island)gereden, in de gietende regen, met donder en bliksem als toemaatje, niet te doen. Bij de familie gegeten, maar contact was ver te zoeken, heb zelf de indruk dat de jongere generatie het niet zo leuk vond, dat we met 6 bleven slapen, maar dit is de bron van inkomsten van de grootouders en het is hun huis. k Vond het zelf een beetje raar, die mensen staan hun living af, er staan daar 6 bedden, anders hadden ze een groot huis, nu is dit dus beperkt tot een keukentje en badkamer (op z'n Vietnamees = te vergelijken met Thailand, ttz Frans toilet met bak naast vol met water, daar kan je water uitnemen om je te wassen en om het toilet te kuisen).
Vandaag was de mooiste dag van deze reis voor mij, we hebben rondgereden met de fiets op Tiger Island, een heel typisch eiland, mensen zijn er nog oprecht vriendelijk en overal valt er iets te zien. Heel veel contact met de lokalen gehad, een schooltje bezocht en nog een floating market gezien. Echt een prachtige dag, ' k heb er geen woorden voor !
Vooral de vrouwen zijn hier echt onder de indruk van ons ... gisteren liep ik efkes verloren, en ze stonden mij daar nu toch uit te lachen, maar gewoon plezier maken en mij wegsturen, maar niet voor ze eens ferm op mijn gat gemept hadden ... ik verschoot mij een ongeluk ! En nog ne keer, en nog ne keer ... ' k zeg "ja, 'k weet het dat ik een dik gat heb" maar ze waren er blijkbaar zot van ;-), vandaag was mijn neus dan aan de beurt, kwam er daar ene gewoon mijn neus vastpakken he, omdat hij anders van vorm was dan de hare ... en da's nog nie alles ! Debbie en Conny, 2 deelneemsters, die hun borsten hebben ze al bepampeld ! Zonder boe of ba, enkel zo van 'he, die zien er dikker uit dan de onze he, en woeps ze hadden ze vast !' Grappig ! Chance dat het een vrouw was, ne vent ging hier anders nog een kopje kleiner gemaakt worden !

Tiger Island, daar zit een mooi verhaaltje achter ... er hebben daar nooit tijgers gewoond, enkel eentje ... er was eens een koppeltje dat geen kindjes kon krijgen, ze gingen vissen en zagen een katje dat bijna verdronk. Ze redden het en geven het te eten, het katje groeide en groeide en werd uiteindelijk een tijger ! De buren hadden er heel veel schrik van en vroegen het koppel de tijger te doodden. Dit wilden ze uiteraard niet, maar om hun buren toch tegemoet te komen, deden ze de tijger weg. Ze stuurden hem naar de andere kant van het eiland en lieten hem daar achter. Jaren gingen voorbij en het koppeltje stierf eenzaam en alleen, kinder- en tijgerloos.
De tijger voelde dit en kwam rouwen op het graf van het koppel. Hij at niet meer en is uiteindelijk gestorven op het graf van het koppel. De buren waren zo aangedaan, dat ze een graf hebben gebouwd voor de tijger. Dit graf is nog steeds te vinden op het eiland, maar 'k heb het niet gezien. Als je het eiland binnenkomt wordt je wel verwelkomt door een aantal stenen tijgers.

Voila sie, nu zijn we terug in Saigon, en de hectiek is een beetje teveel van het goeie na die 3 dagen van iets meer rust ! Het verkeer is vertienvoudigt ! Echt waar, want onze eerste dagen waren het hier feestdagen en nu gaat iedereen weer terug aan het werk. Wat een verschil ! Al ooit een 40-vaksbaan gezien ?? Wel, hier ik dus wel he ! Echt waar, 40 brommerkes naast elkaar op een 3vaksbaan, dat noemen ze file ! De onze op de Brusselse ring zijn niets daarbij vergeleken !!

Morgen nemen we de vlucht naar het Centrale binnenland (ga jullie niet teveel namen naar het hoofd smijten, want daar zijn jullie toch niets mee he) en van daaruit verder met een busje.
Overmorgen doen we dan een korte trekking van een dag en nacht en gaan we het weeshuis bezoeken. Anne en Leen, de kindjes zullen content zijn he met de kleerkes !

Laat die mailkes en reacties maar komen, ik geniet er meer dan veel van !

't Is nu de 3de keer dat ik dit verslag schrijf (eerste 2 keer sloeg de pc het niet op), de eerste keer was het veel sappiger maar nu ben ik stikkapot.

Dikke kussen en tot lees he,

La Masha

31/08-03/09 Good morning Vietnam !!

Hey allemaal !

Hier ben ik dan met mijn eerste verslagje. Op 31/08 vertrokken vanuit Brussel en goed aangekomen na een ellenlange vlucht. Ik zat op de vlucht naast een jongen, die ging trouwen in Brisbane, hij had zijn Australisch lief leren kennen op cafe in Londen, waar zij per ongeluk een glas over hem gemorst had ... 't is misschien nen tip ! We zijn eerst via Londen naar Kuala Lumpur gevlogen, waar we 7uur moesten wachten op onze connectie naar Ho Chi Minh City oftewel Saigon. We hebben van de nood een deugd gemaakt en efkes de stad bezocht, die op een uurtje rijden ligt van de luchthaven. Kuala Lumpur is zeer netjes en de Petrona towers zijn echt wel de moeite om eens te zien, China Town daarentegen stelt niet zo veel voor.
Op 01/09 zijn we dan uiteindelijk geland in Saigon en door het hectische verkeer geloodst naar ons hotelletje. Eerste indruk van de stad is positief, wel superdruk, er rijden hier meer dan 6 miljoen brommertjes rond en er wonen 8 miljoen mensen !! Het lawaai en verkeer komt van alle kanten, niet te doen gewoon ! Gisteren zijn we de stad gaan verkennen met cyclo's. Cyclo's zijn fietsen, waarbij je vooraan in een zitje plaatsneemt. Het moet ongelooflijk zwaar werk zijn voor de drivers. De drivers zijn meestal mannen die tijdens de oorlog met de Amerikanen verbroedert hebben, en nu dus nog steeds gestraft worden daarvoor. Het zijn meestal mannen met een hogere opleiding, die al sedert 30 jaar nu op straat leven, en leven van het vervoeren van toeristen en van de Vietnamezen, omdat ze hun oorspronkelijke beroep niet meer mogen uitoefenen. Wij betalen ze 1 dollar/uur, om een hondenleven te leiden ... maar we hebben ze een tip gegeven van een dollar, wat zijn we genereus geweest he ! Toch verliezen ze de moed niet en blijven ze lachen. Zo zijn ze wel die Vietnamezen, altijd lachen en altijd "yes" antwoorden, ook al weten ze het antwoord niet ... zo ben ik daarjuist 45min verkeerd gewandeld door altijd op hun "yes" voort te gaan ... grrr ... maar uiteindelijk toch gevonden wat ik zocht nl. het massagecentrum ! Blinden krijgen hier een opleiding tot masseur en ze kunnen er wat van ! Voor 2 euro heb ik mij zo'n uur onder handen laten nemen en ik voel mij herboren ... ervoor liep ik rond met olifantenpoten (van de warmte en het lange zitten op de vlucht), nu zijn het baby-olifantenpootjes geworden ... verbetering in zicht dus !

Zoals reeds geschreven, hebben we dus gisteren Saigon verkend. Op het programma stonden oa het War Remnants museum, waar je een gruwelijke kijk krijgt op de oorlog. Vooral de foto's van de slachtoffers van "agent orange" waren zeer aangrijpend. Agent Orange was een gif met dioxine in, dat gebruikt werd in de laatste fase van de oorlog, de Amerikanen dachten waarschijnlijk "krijgen we die congs niet klein met bommen, laat hun en hun nazaten dan maar jaren afzien door gif in het water en overal te storten". Ik heb er foto's van genomen en hoop jullie die snel te kunnen laten zien, maar het uploaden duurt uuuuren, en die heb ik momenteel nog niet vrij daarvoor ! Al mijn tijd gaat naar mijn groepje en mijn 5 deelnemers vallen gelukkig goed mee !

Vandaag zijn we met een georganiseerde excursie naar de Cao Dai tempel en de Cuchi-tunnels geweest. We zaten samen in een busje met Chinezen, Maleisiers en Indonesiers. De Indonesiers vielen supergoed mee, de rest zat maar lawaai te maken compleet onrespectvol naar die arme gids toe ... tot ik het niet meer hield en zei 'excuse me ! Could you be quiet please, some of us try to listen ...' . Ja dit was dus te fel voor die Aziaten he, ik mocht niet zo roepen ... ik had totaal niet de indruk dat ik riep, maar ja, met mijn luide stem kan je dat misschien wel rap vinden ... 't is dus een feit dat ik mij nog meer ga moeten inhouden, of gans Azie is gechoqueerd ... dat zal een uitdaging worden voor mij !
De Cao Dai-tempel is een prachtig bouwwerk en biedt huis aan een sekte, hun geloof is een combinatie van het Boeddhisme, Taoisme, Confucianisme, Christendom en Vietnamese spiritualiteit. We hebben 1 van de bidsessies bijgewoond, mooi !! Nadien de Cuchi-tunnels bezocht, overblijfselen van de Vietcong. 30 meter in zo'n tunnelke gekropen en we waren kapot ! Verder opgefret geworden van de muggen in de jungle, want ja, ik drink nu al een maand tonic en dacht naiefweg dat ik nu compleet vrijwaart zou zijn van de muggen ... wie heb ik ooit durven geloven dat dit zou helpen !! Maar 'k blijf braaf dagelijks een tonickske drinken, ge weet toch nooit he. De gids had vroeger ook nog voor de Amerikanen gewerkt, hij studeerde voor monnik en werd verplicht 6 jaar lang in dienst te staan van het Amerikaanse leger, gelukkig kon hij als vertaler aan de slag, maar je merktte heel goed dat die man compleet verbitterd was. Niet te doen, de droefheid in zijn stem, zijn verhalen van kapotte levens (ook zijn grootouders zijn vermoord geworden tijdens de oorlog tegen de Fransen), zijn complete houding ... na de oorlog is hij 3 jaar lang naar een heropvoedingskamp moeten gaan in de jungle, dit moesten heel veel Vietminh doen, zelfs al waren ze verplicht om met de Amerikanen samen te werken.
Ik had al geen goed beeld van de US of A, ' k vrees dat het hier alleen erger gaat worden !

Morgenvroeg gaan we heel vroeg vertrekken naar de Mekong-delta, waar we 3 daagjes gaan genieten van natuur en bevolking. Communicatie is wel bijna niet mogelijk ... ze zeggen dat ze Engels kunnen maar da's dus absoluut niet waar, heel beperkt en verder dan een 'yes' en verkeerde info gaat het momenteel nog niet.

Ik probeer volgende week dan ergens nog iets van mij te laten horen, hopelijk met foto's dan !

Fat kisses from Nam,

Masha

ps t is toch aan t lukken vr de pictures, so take a look !