23/09 - 30/09 Sapa + Noord-West Vietnam
Zaterdag heb ik de trein van 22h genomen naar Sapa. Ik sliep samen in een couchette met Rob from England (een brave slungel) en 2 Australische meisjes : Payal, 28 jaar uit Darwin en Melissa, 31 jaar ook uit Darwin. Om 06h kwamen we toe in Lao Cai, en van daaruit is het dan nog een uur rijden naar Sapa. Ik had vervoer geregeld, om eerst nog naar de superkleurrijke markt van Bac Ha te gaan en dan pas naar Sapa door te rijden. Ik werd bij een bende Israeliers in een cafeetje gedropt, waar we meer dan 2 uur moesten wachten op het busje. Dan was het nog eens 2 uur rijden naar Bac Ha. Ik voelde mij met de minuut meer verkouden worden, want de airco in de trein had heel hard gestaan (ik waaide bijna weg ...). Eenmaal aangekomen op de markt, werd ik wel beloond ! Zeer kleurrijk, deze markt wordt voornamelijk bezocht door de Flower Hmong, en die vrouwen zijn ongelooflijk mooi ! Spijtig genoeg heeft het toerisme, of hier zouden we het beter terrorisme noemen, al ferm zijn intrede gedaan. De montagnards trekken er zich niet zoveel van aan, enkel dat ze je al veel van hun spulletjes willen verkopen. Maar de meeste toeristen mogen toch wel efkes heropgevoed worden ... direct met hun camera in de aanslag, vlak voor de neuzen van die mensen gaan staan en schiet er maar op los he ! Niet eens een dank u of een woordje van vriendelijkheid ... oh nee, als IK maar een goede foto heb ! denken ze ... ik werd er echt niet goed van ... en dan moest ik nog gaan eten met die Israeliers, mij hadden ze wel graag want Masha betekent in het Israelisch "hoe laat is het", dus zij vonden dat heel grappig om dan aan mij te vragen "Masha, maa sha ?" Billenkletser toch he ....
De lunch was ok, maar eentje werkte wel ferm op mijn zenuwen : ze wilde het zelfde als ik bestellen ttz fried rice + vegetables (daar kan je niets verkeerds mee doen), maar tmoest apart ... dus dan is dat geen fried rice maar steam rice en de vegetables moesten zeer fijn gesneden zijn, want grote brokjes gingen wrsch niet in haar gestifte rode mond ! Ze brachten wat ze gevraagd had en twas niet goed "ah nee, niet die vegetables, I dont like !!" Verwaande trut seg ! Ze liep met een halve centimeter schmink op haar gezicht en zag er niet uit ... soit, kmoet ze niet meer zien he ... rest van de dag voelde ik mij een echt kuddedier. De gids stelde voor na de markt al een dorpje te bezoeken ... ai ai wat zijn wij westerlingen goed bezig !! Dat dorpje was al verziekt door het terrorisme. Een kudde van een 50tal terroristen wordt daar gedropt, met verschillende busjes, en hup dorpje binnen ... fotos pakken van de kindjes, huis binnen en alles bijna overhoop halen. Ik werd onpasselijk echt waar ! En de montagnards krijgen hier niets voor, zelf niet als hun huis bezocht wordt. Ik ben niet binnen gegaan, voelde dat het niet goed was, maar wie ben ik en welk verschil maak ik op een bende van 50 he, zeker als dit wekelijks gebeurt ?
Na 3 weken Jokerreis, waar we echt wel geen deel uitmaakten van de toeristenstroom, van de touristtraps (waar blijkbaar Vietnam wel bekend voor is), werd ik voor het eerst geconfronteerd met de onaangename kant van toerisme.
De weg naar Sapa was supermooi en Sapa zelf is heel toeristisch, hier wordt het beste Engels gesproken van gans Vietnam ! En dan nog door de Montagnards zelf he ! Ze komen heel lief naar je toe, en je staat versteld van het goede Engels en dat ze zo vriendelijk zijn : Hi, how are you, where you come from, whats your name, how old are you, are you married ... na een dag weet je dat dit de standaardvragen zijn en dat ze je nadien iets willen verkopen. kMoet zeggen dat het toch een goede aanpak is, ik heb er mij door laten vangen, alhoewel vangen ... heb maar kleine spulletjes gekocht die ik zaterdag per vrachtpost ga opsturen. Want tpast niet meer in mijn rugzak ;-)
Nog een tafereel in Sapa dat echt wel de moeite is, jullie moeten weten dat de Montagnards hier uit arme dorpjes komen, vroeger bestond hun leven uit rijst telen en het land bewerken. Nu de vrouwen doorhebben dat de toeristen wel heel graag hun spullen zien, maken ze vanalles en nog wat en komen ze met brommers tot in Sapa gereden, waar ze hun spullen aan de man proberen te brengen. De jongere meisjes (vanaf 18 jaar maar zien er maar 14 jaar uit) werken soms als gids om de toeristen naar hun dorpen te begeleiden op een trekking.
Maandagavond gingen we naar een cafe, waar die meisjes in hun traditionele outfit stonden te poolen met Australische toeristen !! Echt een heel raar zicht ! Ik moest ook meespelen, vormde een team met een Montagnard-meisje, van de Black Hmong, ik heb nog nooit iemand zo goed pool zien spelen, maar doordat ze een team met mij vormde ... is ze natuurlijk verloren ... mea culpa chica !!
Maandag heb ik samen met my 2 new Australian friends een trekking gedaan van een dag naar het dorpje Tai Phin. 15km stappen, door prachtige natuur ! Amai, mijn jaar passage heeft opgeleverd ! Had totaal nergens last van, leuk ! En we waren de enige toeristen, wat niet evident is in de omgeving van Sapa. We kwamen aan in een dorp waar er een begrafenis bezig was, heel bizar en we vonden onszelf een beetje overbodig, dus zijn we snel doorgestapt. Omdat het s avonds zo hard begon te regenen, en de morgen erop ook, hebben we beslist met een jeep het Noord-Westen van Vietnam te verkennen. We hebben dit een beetje te snel beslist, beseffen we nu ... twas 100 dollar pp, en misschien voor hier een beetje te overprized ... gisteren een ganse dag in de jeep gezeten. Prachtige natuur, dat wel, maar ik was ziek (een ferme verkoudheid van die bloody airco he), Payal was ook niet goed en Mellissa heeft moeten kotsen. Een schoon trio maw ! Vandaag weer uren in de auto gezeten, geen muziek, tenzij je asociaal wil zijn, wat we toch soms doen en onze ipod opzetten, een chauffeur die enkel Engels verstaat als het hem goed uitkomt (dus als hij ons in dure hotels of restaurant afzet) en bijna geen stops onderweg, tenzij we het zelf vragen. TIs hier echt wel mooi hoor, maar had het beter weer geweest in Sapa, had ik daar misschien nog wat langer gebleven. Dit deel van Vietnam wou ik sowieso gezien hebben, maar tis wel zeer vermoeiend, en als je ziekjes bent dan geniet je minder he ...
Woensdag zaten we in Son La, daar is niets te doen, tenzij (zoals de Lonely Planet het beschrijft) a very steep walk up to the watchtower, where you'll see a spectacular view of the town and surroundings ... jawatte seg ! Ik dacht maandag dat ik een goede conditie heb ?? Niet als het op stijgen aankomt, amai mag dringend eens beginnen steppen hoor ! Puffen maat, Puffen !! En daarna terug he ... ben toch niet zo een held als het op hoogtes aankomt, en elke keer doe ik het mezelf terug aan ... dus tegen mezelf veel moeten zeggen "ok Masha, stapje voor stapje, ge kunt het !!" Was blij dat ik terug beneden stond !! Chitzen Itza, voor de Mexico-kenners, is er niets bij vergeleken !
Gisteren dan ook weer veel in de jeep gezeten, een paar stops onderweg en de laatste stop was in Mai Chau, waar ik al eerder geweest was met Joker ... maar deze keer, zaten we in een dorp vol winkeltjes en guesthouses ... strange ! Ja dit dorp krijgt al 10 jaar toeristen over de vloer, dus badkamers zijn al aangepast naar Westerse normen, ze maken frietjes ipv typische gerechten, allee soit ik veronderstel dat jullie the whole picture voor jullie zien ? What a shocker ... we voelden er ons niet goed bij, maar zijn toch gebleven, omdat het alternatief (een avondje meer Hanoi) nu ook niet schitterend was. Soit, we hebben een mooie wandeling gedaan en dan beseft dat onze 4daagse geen totale ramp was, maar nu ook niet het van het ... still, we kwamen heel goed overeen en delen vandaag nog een kamer in Hanoi. Payal vliegt morgen naar Saigon door, morgenavond gaat Mellissa naar Hoi An en ikke vlieg zondag naar Laos ! Kijk er compleet naar uit, want een maand Vietnam is wel genoeg voor mij. Give me something new to enjoy ! En vooral give me some peace ! Ga echt blij zijn deze drukte achter mij te laten ... in Laos zal ik waarschijnlijk zelf met de brommer durven rijden, hier geen haar op mijn hoofd die eraan denkt ! De straat oversteken lijkt elke keer weer meer op een zelfmoordpoging, maar het lukt en je raakt er aan gewend. Daarjuist zag ik een toerist gewoon midden in het verkeer staan, om fotos te nemen. Echt grappig, en oh zo Vietnam ! De brommertjes passeren je dan gewoon van alle kanten, en niemand die je raakt. In Belgie zouden we al lang omver gereden zijn !
Vietnam was mooi, druk, anders, op momenten zo overzadigd van toerisme, op momenten zo puur en prachtig.
Tot een volgend verslagje uit Laos, waar het internet nog trager zal gaan als hier, net als het ritme waarop de mensen leven daar ...
XX,
Masha
De lunch was ok, maar eentje werkte wel ferm op mijn zenuwen : ze wilde het zelfde als ik bestellen ttz fried rice + vegetables (daar kan je niets verkeerds mee doen), maar tmoest apart ... dus dan is dat geen fried rice maar steam rice en de vegetables moesten zeer fijn gesneden zijn, want grote brokjes gingen wrsch niet in haar gestifte rode mond ! Ze brachten wat ze gevraagd had en twas niet goed "ah nee, niet die vegetables, I dont like !!" Verwaande trut seg ! Ze liep met een halve centimeter schmink op haar gezicht en zag er niet uit ... soit, kmoet ze niet meer zien he ... rest van de dag voelde ik mij een echt kuddedier. De gids stelde voor na de markt al een dorpje te bezoeken ... ai ai wat zijn wij westerlingen goed bezig !! Dat dorpje was al verziekt door het terrorisme. Een kudde van een 50tal terroristen wordt daar gedropt, met verschillende busjes, en hup dorpje binnen ... fotos pakken van de kindjes, huis binnen en alles bijna overhoop halen. Ik werd onpasselijk echt waar ! En de montagnards krijgen hier niets voor, zelf niet als hun huis bezocht wordt. Ik ben niet binnen gegaan, voelde dat het niet goed was, maar wie ben ik en welk verschil maak ik op een bende van 50 he, zeker als dit wekelijks gebeurt ?
Na 3 weken Jokerreis, waar we echt wel geen deel uitmaakten van de toeristenstroom, van de touristtraps (waar blijkbaar Vietnam wel bekend voor is), werd ik voor het eerst geconfronteerd met de onaangename kant van toerisme.
De weg naar Sapa was supermooi en Sapa zelf is heel toeristisch, hier wordt het beste Engels gesproken van gans Vietnam ! En dan nog door de Montagnards zelf he ! Ze komen heel lief naar je toe, en je staat versteld van het goede Engels en dat ze zo vriendelijk zijn : Hi, how are you, where you come from, whats your name, how old are you, are you married ... na een dag weet je dat dit de standaardvragen zijn en dat ze je nadien iets willen verkopen. kMoet zeggen dat het toch een goede aanpak is, ik heb er mij door laten vangen, alhoewel vangen ... heb maar kleine spulletjes gekocht die ik zaterdag per vrachtpost ga opsturen. Want tpast niet meer in mijn rugzak ;-)
Nog een tafereel in Sapa dat echt wel de moeite is, jullie moeten weten dat de Montagnards hier uit arme dorpjes komen, vroeger bestond hun leven uit rijst telen en het land bewerken. Nu de vrouwen doorhebben dat de toeristen wel heel graag hun spullen zien, maken ze vanalles en nog wat en komen ze met brommers tot in Sapa gereden, waar ze hun spullen aan de man proberen te brengen. De jongere meisjes (vanaf 18 jaar maar zien er maar 14 jaar uit) werken soms als gids om de toeristen naar hun dorpen te begeleiden op een trekking.
Maandagavond gingen we naar een cafe, waar die meisjes in hun traditionele outfit stonden te poolen met Australische toeristen !! Echt een heel raar zicht ! Ik moest ook meespelen, vormde een team met een Montagnard-meisje, van de Black Hmong, ik heb nog nooit iemand zo goed pool zien spelen, maar doordat ze een team met mij vormde ... is ze natuurlijk verloren ... mea culpa chica !!
Maandag heb ik samen met my 2 new Australian friends een trekking gedaan van een dag naar het dorpje Tai Phin. 15km stappen, door prachtige natuur ! Amai, mijn jaar passage heeft opgeleverd ! Had totaal nergens last van, leuk ! En we waren de enige toeristen, wat niet evident is in de omgeving van Sapa. We kwamen aan in een dorp waar er een begrafenis bezig was, heel bizar en we vonden onszelf een beetje overbodig, dus zijn we snel doorgestapt. Omdat het s avonds zo hard begon te regenen, en de morgen erop ook, hebben we beslist met een jeep het Noord-Westen van Vietnam te verkennen. We hebben dit een beetje te snel beslist, beseffen we nu ... twas 100 dollar pp, en misschien voor hier een beetje te overprized ... gisteren een ganse dag in de jeep gezeten. Prachtige natuur, dat wel, maar ik was ziek (een ferme verkoudheid van die bloody airco he), Payal was ook niet goed en Mellissa heeft moeten kotsen. Een schoon trio maw ! Vandaag weer uren in de auto gezeten, geen muziek, tenzij je asociaal wil zijn, wat we toch soms doen en onze ipod opzetten, een chauffeur die enkel Engels verstaat als het hem goed uitkomt (dus als hij ons in dure hotels of restaurant afzet) en bijna geen stops onderweg, tenzij we het zelf vragen. TIs hier echt wel mooi hoor, maar had het beter weer geweest in Sapa, had ik daar misschien nog wat langer gebleven. Dit deel van Vietnam wou ik sowieso gezien hebben, maar tis wel zeer vermoeiend, en als je ziekjes bent dan geniet je minder he ...
Woensdag zaten we in Son La, daar is niets te doen, tenzij (zoals de Lonely Planet het beschrijft) a very steep walk up to the watchtower, where you'll see a spectacular view of the town and surroundings ... jawatte seg ! Ik dacht maandag dat ik een goede conditie heb ?? Niet als het op stijgen aankomt, amai mag dringend eens beginnen steppen hoor ! Puffen maat, Puffen !! En daarna terug he ... ben toch niet zo een held als het op hoogtes aankomt, en elke keer doe ik het mezelf terug aan ... dus tegen mezelf veel moeten zeggen "ok Masha, stapje voor stapje, ge kunt het !!" Was blij dat ik terug beneden stond !! Chitzen Itza, voor de Mexico-kenners, is er niets bij vergeleken !
Gisteren dan ook weer veel in de jeep gezeten, een paar stops onderweg en de laatste stop was in Mai Chau, waar ik al eerder geweest was met Joker ... maar deze keer, zaten we in een dorp vol winkeltjes en guesthouses ... strange ! Ja dit dorp krijgt al 10 jaar toeristen over de vloer, dus badkamers zijn al aangepast naar Westerse normen, ze maken frietjes ipv typische gerechten, allee soit ik veronderstel dat jullie the whole picture voor jullie zien ? What a shocker ... we voelden er ons niet goed bij, maar zijn toch gebleven, omdat het alternatief (een avondje meer Hanoi) nu ook niet schitterend was. Soit, we hebben een mooie wandeling gedaan en dan beseft dat onze 4daagse geen totale ramp was, maar nu ook niet het van het ... still, we kwamen heel goed overeen en delen vandaag nog een kamer in Hanoi. Payal vliegt morgen naar Saigon door, morgenavond gaat Mellissa naar Hoi An en ikke vlieg zondag naar Laos ! Kijk er compleet naar uit, want een maand Vietnam is wel genoeg voor mij. Give me something new to enjoy ! En vooral give me some peace ! Ga echt blij zijn deze drukte achter mij te laten ... in Laos zal ik waarschijnlijk zelf met de brommer durven rijden, hier geen haar op mijn hoofd die eraan denkt ! De straat oversteken lijkt elke keer weer meer op een zelfmoordpoging, maar het lukt en je raakt er aan gewend. Daarjuist zag ik een toerist gewoon midden in het verkeer staan, om fotos te nemen. Echt grappig, en oh zo Vietnam ! De brommertjes passeren je dan gewoon van alle kanten, en niemand die je raakt. In Belgie zouden we al lang omver gereden zijn !
Vietnam was mooi, druk, anders, op momenten zo overzadigd van toerisme, op momenten zo puur en prachtig.
Tot een volgend verslagje uit Laos, waar het internet nog trager zal gaan als hier, net als het ritme waarop de mensen leven daar ...
XX,
Masha
posted by Masha at 6:51 PM
0 comments
