namaste India - part 1 02/07 - 08/07/10
Namaste iedereen !
Hier zijn we dan, in het broeierig hete India ! Na een vlotte vlucht, die eerst 2,5 uur vertraging had omdat British Airways zo maar efkes een nieuw toestel moest vinden omdat ze 92 seats overboekt zaten ... zijn we zaterdagmorgen om 08h30 geland in Delhi. t was al 32 graden en het zou er 42 worden ... we hebben het gevoeld ! Ik loop weer met een pisbroek rond, maar t is dus alleen maar zweet met een grote Z !
We zijn direct naar het project Why gegaan, een lokaal project dat kansarme kinderen en vrouwen helpt beter te studeren en werk te vinden. Goeie indruk van dit project, direct in de armste wijken van Delhi. Groep valt zeer goed mee, dit voor jonge mensen die nog nooit buiten Europa waren, op enkele na, zijn de reacties heel volwassen en positief. k Zie het wel zitten met deze bende !
Nadien efkes op mijne alleen t stad ingetrokken, net of ik hier al was, die Aziatische steden trekken toch allemaal wel op elkaar, alleen is het hier nog meer een bouwwerf dan elders, ze zijn hier alle gebouwen aan het afbreken, ik dacht dat er hier een aardbeving gebeurd was, very strange ! Blijkbaar zijn ze alles aan het herbouwen voor de common wealth games, zodat buitenlanders een mooie indruk van de stad zouden krijgen ...
Na Delhi hebben we de trein genomen naar Varanasi, wholy city on the river Ganga. Al veel minder druk, 3 mio inwoners ipv 13 mio, kan al efkes tellen ..., centrum is ook chaotisch met tuktuks, riksja s, koeien, moto s en auto s, allemaal door elkaar en tutten maar, van het lawaai word ik soms wel zot, maar dan gaat die zenknop om en lukt het wel, alles relativeren, is de beste manier ! De oude stad zijn kleine straatjes, waar de koeien tussen de mensen lopen, heel leuk, compleet wat ik ervan verwacht had, en dan naar de ghats, de trappen die naar de ganges lopen en waar de Indiers zich ritueel komen wassen; hun was en plas doen; het dagelijkse leven gaat hier voor een stuk door. En het leven wordt hier ook afgesloten, aan de burning ghats. Het summum voor de Hindoe om hier gecremeerd te worden aan hun heilige rivier in deze heilige stad. Als toerist wordt je wel op een afstand gehouden, maar vanuit bootjes kan je deze tradities aanschouwen. Kinderen, zwangere vrouwen en heilige mannen worden direct in de ganges gegooid, hun lichamen worden met stenen verzwaard en naar de bodem van de ganges gezonken; tot ze terug boven komen drijven en hun weg vinden naar ? Calcutta misschien waar de ganges uitmondt, of ergens een andere tussenstop maakt. Wij zagen een straathond lekker aan een voetje knabbelen van een heilige man, lichaam was nog intakt maar zag er al in verre staat van ontbinding uit ... Eentje van de groep begon enorm te huilen, haar moeder is vorige september overleden en dit bracht natuurlijk de nodige emoties met zich teweeg. Toch, de manier waarop de Hindoeisten met de dood omgaan is zo anders dan bij ons, als de ziel uit het lichaam is, is het lichaam niets meer, dus geeft het ook niet dat die man daar door een hond opgepeuzeld wordt. In Bali had ik ook al ooit een crematie meegemaakt, daar mochten er ook geen emoties getoond worden, want anders hou je de dode tegen om naar een volgend leven over te stappen.
We hebben ook nog een aantal tempels bezocht waar er veel rituelen plaatsvonden, super om te zien !
Na Varanasi, hebben we de trein genomen naar Agra. In het station van Varanasi werden we bekeken door een massa mannen, t is algemeen geweten dat de Indiers geen scrupules hebben en je aangapen alsof het geen naam heeft, ik roep dan steeds heel leuk "namaste !!' en zwaai eens, dan reageren ze altijd heel positief. Maar op sommigen kunnen die blikken wel intimiderend overkomen. Mijn groep kan er redelijk mee om, dus allemaal zwaaien naar die mannen, t ging er op een gegeven moment wild aantoe in het station, roepen en tieren van contentement, we zijn dan maar rap naar ons perron gegaan alvoor het te zot ging worden.
In Agra hebben we eerst Agra Fort bezocht, van waaruit je de Taj al in de verte kan zien liggen, nadien naar de Baby Taj gegaan, een heel mooie mini-versietje van de Taj en tegen 5 uur zijn we naar de Taj gegaan. t Moet gezegd worden, t is een fantastisch mooi gebouw ! Vanbuiten, vanbinnen stelt het niets voor.
Vandaag zijn we dan van Agra naar Bharatpur gereden, waar ik nu achter mijn schermpje zit te tokkelen. We hebben eerst een stop gemaakt in het rescue center voor slotberen, beren die vroeger als puppy van hun moeder weggenomen werden door zigeunerfamilies, om dan gefolterd te worden en als circusbeer op te treden. t Was heel intens om dit te zien, ik zat bijna te wenen, verschrikkelijk wat die beesten eeuwen hebben moeten meemaken, kijk k zit hier weer met tranen in mijn ogen. Maar het project doet zoveel goeds !!! Ondertussen zijn al 450 beren gered, waarvan er 270 in dit centrum verblijven, de zigeuners worden opgeleid tot een nieuw beroep zodanig dat ze op een andere manier hun geld kunnen verdienen, er zijn maar 20 beren meer in Nepal die ze nog moeten redden. k Vind dit altijd veel erger om te zien dan bv een bedelaar op straat, want dieren zijn zo hulpeloos he !
Volgende stop was Fathepur Sikri, mooie oude stad, maar de site zelf zit vol met handelaars die je allerhande souvenirs willen aansmeren. Echt lastig. t Valt echt op dat de plaatsen die Islamitisch zijn het lastigste zijn om te bezoeken, daar zijn de mensen echt ambetant, grrr, chance dat ik de tip meegekregen heb 'cello' te zeggen, wat wil zeggen "weg!" en weg zijn ze dan zulle ;-). Ik word hier chachi genoemd, de tourleader, soms krijg ik dan een cadeautje opdat ik mijn groep zou aanzetten tot kopen, maar voor wie mij al een beetje kent, zo zit ik niet in elkaar he !
Morgen relax dagje, Nationaal Park gaan bezoeken waar vooral herten en vogels te zien zijn en nadien gewoon gaan ZWEMMEN !! Dat hebben we echt verdiend na een week rondreizen aan een stevig tempo ! Morgen zijn we al een week ver en de groep valt heel goed mee ! Pas gisteren hebben ze mij gevraagd hoe oud ik ben en ze verschoten allemaal enorm, k laatekik mijne jongen kant bovenkomen waar ! t Is hier steamy hot, ik heb hier al liters water uitgezweet, loop weer met olifantenpootjes rond, maar al bij al valt het wel mee.
Indie is niet zoals ik het mij voorgesteld had, ik vind het allesbehalve choquerend, heb nog geen moment gedacht van "wat is dat hier", integendeel, dit is een van de vele Aziatische landen, met een hele rijke geschiedenis en een combinatie van verschillende religies, interessant genoeg dus !
Update binnen een week veronderstel ik,
Dikke kussen,
Yours truly
Na Delhi hebben we de trein genomen naar Varanasi, wholy city on the river Ganga. Al veel minder druk, 3 mio inwoners ipv 13 mio, kan al efkes tellen ..., centrum is ook chaotisch met tuktuks, riksja s, koeien, moto s en auto s, allemaal door elkaar en tutten maar, van het lawaai word ik soms wel zot, maar dan gaat die zenknop om en lukt het wel, alles relativeren, is de beste manier ! De oude stad zijn kleine straatjes, waar de koeien tussen de mensen lopen, heel leuk, compleet wat ik ervan verwacht had, en dan naar de ghats, de trappen die naar de ganges lopen en waar de Indiers zich ritueel komen wassen; hun was en plas doen; het dagelijkse leven gaat hier voor een stuk door. En het leven wordt hier ook afgesloten, aan de burning ghats. Het summum voor de Hindoe om hier gecremeerd te worden aan hun heilige rivier in deze heilige stad. Als toerist wordt je wel op een afstand gehouden, maar vanuit bootjes kan je deze tradities aanschouwen. Kinderen, zwangere vrouwen en heilige mannen worden direct in de ganges gegooid, hun lichamen worden met stenen verzwaard en naar de bodem van de ganges gezonken; tot ze terug boven komen drijven en hun weg vinden naar ? Calcutta misschien waar de ganges uitmondt, of ergens een andere tussenstop maakt. Wij zagen een straathond lekker aan een voetje knabbelen van een heilige man, lichaam was nog intakt maar zag er al in verre staat van ontbinding uit ... Eentje van de groep begon enorm te huilen, haar moeder is vorige september overleden en dit bracht natuurlijk de nodige emoties met zich teweeg. Toch, de manier waarop de Hindoeisten met de dood omgaan is zo anders dan bij ons, als de ziel uit het lichaam is, is het lichaam niets meer, dus geeft het ook niet dat die man daar door een hond opgepeuzeld wordt. In Bali had ik ook al ooit een crematie meegemaakt, daar mochten er ook geen emoties getoond worden, want anders hou je de dode tegen om naar een volgend leven over te stappen.
We hebben ook nog een aantal tempels bezocht waar er veel rituelen plaatsvonden, super om te zien !
Na Varanasi, hebben we de trein genomen naar Agra. In het station van Varanasi werden we bekeken door een massa mannen, t is algemeen geweten dat de Indiers geen scrupules hebben en je aangapen alsof het geen naam heeft, ik roep dan steeds heel leuk "namaste !!' en zwaai eens, dan reageren ze altijd heel positief. Maar op sommigen kunnen die blikken wel intimiderend overkomen. Mijn groep kan er redelijk mee om, dus allemaal zwaaien naar die mannen, t ging er op een gegeven moment wild aantoe in het station, roepen en tieren van contentement, we zijn dan maar rap naar ons perron gegaan alvoor het te zot ging worden.
In Agra hebben we eerst Agra Fort bezocht, van waaruit je de Taj al in de verte kan zien liggen, nadien naar de Baby Taj gegaan, een heel mooie mini-versietje van de Taj en tegen 5 uur zijn we naar de Taj gegaan. t Moet gezegd worden, t is een fantastisch mooi gebouw ! Vanbuiten, vanbinnen stelt het niets voor.
Vandaag zijn we dan van Agra naar Bharatpur gereden, waar ik nu achter mijn schermpje zit te tokkelen. We hebben eerst een stop gemaakt in het rescue center voor slotberen, beren die vroeger als puppy van hun moeder weggenomen werden door zigeunerfamilies, om dan gefolterd te worden en als circusbeer op te treden. t Was heel intens om dit te zien, ik zat bijna te wenen, verschrikkelijk wat die beesten eeuwen hebben moeten meemaken, kijk k zit hier weer met tranen in mijn ogen. Maar het project doet zoveel goeds !!! Ondertussen zijn al 450 beren gered, waarvan er 270 in dit centrum verblijven, de zigeuners worden opgeleid tot een nieuw beroep zodanig dat ze op een andere manier hun geld kunnen verdienen, er zijn maar 20 beren meer in Nepal die ze nog moeten redden. k Vind dit altijd veel erger om te zien dan bv een bedelaar op straat, want dieren zijn zo hulpeloos he !
Volgende stop was Fathepur Sikri, mooie oude stad, maar de site zelf zit vol met handelaars die je allerhande souvenirs willen aansmeren. Echt lastig. t Valt echt op dat de plaatsen die Islamitisch zijn het lastigste zijn om te bezoeken, daar zijn de mensen echt ambetant, grrr, chance dat ik de tip meegekregen heb 'cello' te zeggen, wat wil zeggen "weg!" en weg zijn ze dan zulle ;-). Ik word hier chachi genoemd, de tourleader, soms krijg ik dan een cadeautje opdat ik mijn groep zou aanzetten tot kopen, maar voor wie mij al een beetje kent, zo zit ik niet in elkaar he !
Morgen relax dagje, Nationaal Park gaan bezoeken waar vooral herten en vogels te zien zijn en nadien gewoon gaan ZWEMMEN !! Dat hebben we echt verdiend na een week rondreizen aan een stevig tempo ! Morgen zijn we al een week ver en de groep valt heel goed mee ! Pas gisteren hebben ze mij gevraagd hoe oud ik ben en ze verschoten allemaal enorm, k laatekik mijne jongen kant bovenkomen waar ! t Is hier steamy hot, ik heb hier al liters water uitgezweet, loop weer met olifantenpootjes rond, maar al bij al valt het wel mee.
Indie is niet zoals ik het mij voorgesteld had, ik vind het allesbehalve choquerend, heb nog geen moment gedacht van "wat is dat hier", integendeel, dit is een van de vele Aziatische landen, met een hele rijke geschiedenis en een combinatie van verschillende religies, interessant genoeg dus !
Update binnen een week veronderstel ik,
Dikke kussen,
Yours truly
posted by Masha at 7:30 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home