Copan tot Antigua
De zondagavond zijn we dan gearriveerd in Belgian Heaven in Honduras. Niet echt Belgisch hoor, daarvoor komen we niet naar de andere kant van de wereld !! Neen, gewoon het Via Via-cafe dat uitgebaat wordt door 3 Belgen,de guys Geert (of Gerardo,zoals iedereen hem kent in Honduras), zijn zakenpartner Dirk en Geert zijn vriendin Annemie (die we niet gezien hebben). Die gasten zijn ongelooflijk,de backpackers bij uitstek, avontuurlijk, correct ingesteld, weten waar ze mee bezig zijn,hun personeel juist behandelen, ze aandelen geven in hun zaak omdat ze echt geloven in de mensen, ... t was zalig om ze bezig te zien en bezig te horen !!! Ben Fier op hen wat voor goeds ze hier doen, echt waar, maar daarover later meer.
1ste avond in Copan, wou den Dirk toch (die ook Dj is) dat we in zijn barretje - toepasselijk genaamd El Barcito - iets kwamen drinken, wij daarheen en de lekkerste cocktails gedronken. Maar de meesten onder ons - zo ook ik natuurlijk - waren weer zo dood als een pier, my god ik loop hier moe !!! De hitte eist zijn tol denk ik !
De maandag hebben we een megagroot ontbijtbuffet gekregen in de Via Via, ja Jokergroepjes worden hier in de watten gelegd hoor !! En zijn we rond 08h vertrokken - te voet - naar de Copan ruïnes. We zijn speedy als het op ruïnes aankomt,wat de meesten op een dag bezoeken, daar doen we een aantal uur over, deze site hebben we dus - met het museum bij - op 3 uur bezocht,en niets overgeslaan he,we willen gewoon niet bij elk steentje een half uur uitleg,voila sie ! Ben blij dat we er allemaal hetzelfde over denken, echt waar !
We zijn terug naar ons stadje gereden per tuktuk,ja, die rijden hier nu ook al rond, en natuurlijk wilden we dit ook uitproberen, was wel leuk.
'k had het al gezegd, de vrouwen in mijn groep zijn sportieve avontuurlijke meiden, in Tikal hebben ze even geproefd van een canopy, in Honduras kan je er ook eentje doen, met 15 canopys,waaronder 1tje van 1km lang ¡¡!! en 300 meter hoog !! Jaja jullie lezen het goed !! Ikke dat geboekt voor hen, Bert de "man" van de groep ging ook mee,maar ik dacht "ik blijf wel hier", voelde mij niet zo super .. maar my gang heeft mij kunnen overtuigen,ik werd begeleid door een niet misse Hondurees,dus ja,ikke mee natuurlijk he. Echt wel kicken seg, amai nie ! Heb ook de superman gedaan, jullie al eerder uitgelegd.
Om 15h zijn we dan op stap gegaan met Geert van de Via Via,hij doet een wandeling "achter de schermen van Copan", waarin hij uitleg geeft over het leven in Honduras, over de corrupte regering, over dat een 3de van de Hondurese drugs langs Copan naar Amerika gesmokkeld wordt, over hoe de armen arm blijven en de rijken de armen dom houden, zodat zij rijk kunnen blijven ... we kennen het verhaal overal he, onrecht blijft onrecht. Voor de wandeling vraagt hij 8dollar per persoon, waarvan 4 dollar naar een goed doel gaan : hijzelf koopt schriftjes/boekjes aan die hijzelf naar een school in de bergen brengt,bij kinderen die nooit met toeristen in contact komen, en waarvoor alle hulp welkom is. 't Is natuurlijk een druppel op een hete plaat, maar hij probeert en ik denk ook dat het hem lukt,Geert wordt enorm geapprecieerd in Copan,iedereen kent hem gewoon ! Echt niet normaal, overal waar ik ga en zeg dat ik naar het Via Via ga, zeggen ze "ha Belgen zeker ? doe de groeten aan Gerardo, muy amable !, alleen maar goeds dus ! Geert vertelde ons ook dat die Belg die een aantal weken geleden hier vermoord teruggevonden is ... gelogeerd had in de Via Via, hij zei ook dat het nieuws erbij vergeten te vertellen was dat er 10gr cocaïne in die gast zijn lijf zat, dus het was een drugsdealer, en wie zijn handjes daaraan vuil maakt, ja dan weet je dat je grote risico's loopt he.
Allee, t was dus een superinteressante wandeling ! Als ik hier aan de mensen vraagt of ik een foto mag nemen, bedanken zij mij ! Niet te geloven he ! Wat taal niet al kan doen ! Nu merk ik toch het verschil met reizen in Azië, niet dat het daar minder leuk is hoor, maar anders, dat wel, hier heb je veel meer contact met de mensen,echt de max !
's Avonds was er film in de Via Via,ze hadden ook een afscheidsdiner voor ons voorzien, waar de meesten van ons wel van genoten hebben, maar ikke niet,voelde mij echt supermottig en ben vroeg gaan slapen, nadien stuk van de nacht op en over de pot gehangen ... resultaat van de felle zon denk ik en de vele muggebeten .. wie denkt dat ik overdrijf zit er echt naast he, nie normaal wat een proporties die beten aannemen bij mij, vooral door de tropische warmte, fuck seg ¡!, zal ne keer ne foto nemen en aan de fans laten zien,but it's not a pretty site honeys :-)). Na een miserabel nachtje voelde ik mij gelukkig beter,kan dat soms hebben en weet dat ik mij - meestal toch - de dag nadien wel weer ok voel.
Dinsdagmorgen zijn we dan om 08h opgehaald geworden door Carlos - ne Hondurese cowboy - sisi caramba ¡! Yves, 't is eentje voor jou denk ik ¡¡ Nee Frank en Jim, jullie gaan trouwen, jullie moeten daar afblijven :-) Echt een nice guy, heel goed gevoel voor humor wat hem nog aantrekkelijker maakt,niet de mooiste man, maar wel supertoffen, echt waar ! 35 jaar en nog nie van ' t straat,niet te geloven he, soit he's out of my life now :-((.
Met Carlos hebben we een MEGA- tocht te paard gemaakt, we waanden ons echt volledig in cowboy-land, elk op ons paardje, Dorien en Bert hadden nog nooit van hun leven op zo'n beestje gezeten,en toen het begon te regenen (voor het eerst dit verlof ¡) wou den Bert niet meer mee ... Dorien heeft haar eens flink kwaad gemaakt en Bert ging gedwee mee on the horse ! We hebben veel galop gereden, vond het subliem,tussen de heuvels, die finca was wel 800 hectare groot, dus je kan je voorstellen dat het de max was he ¡ We zagen merries met kersverse veulentjes, koeien in het "wild", prachtige natuur .... wauw wauw wauw,geen woorden voor,echt subliem ! Enkel een beetje spijtig dat het af en toe geregend heeft, maar zo was het wel uit te houden op de paarden en voor de paarden.
Nadien superlekker gegeten,in de namiddag de koffieplantages en fabriek bezocht en naar de warmwaterbronnen gegaan voor een verwarmend badje. Echt een aanrader dus, vr de geïnteresseerden www.fincaelcisne.com, check it out !
Na het avondmaal bleef niet veel meer van ons over,weer allemaal keimoe, wel leuk gesprek gehad met een Hondurese familie die in Guatemala woont,superrijke mensen moeten het zijn,want ze kunnen hun 3 superlieve kinderen naar een int.school sturen en die spreken dus vloeiend Engels, net als hun ouders. Superrijk maar toch oog voor het leed dat hun land lijdt,correcte mensen in een corrupt land,niet evident ... daarom dat ze in Guatemala City wonen waar het leven volgens hen beter is dan in Honduras. Misschien nodigen ze ons nog uit, we wachten ongeduldig op een mailtje van hen,want zou wel leuk zijn om op die manier een ander stuk van Guatemala te zien, je moet alle kanten van het leven hier kunnen zien he,niet enkel de arme kant.
Voor het eerst in lange tijd superlekker geslapen,door het aangename frisse klimaat,als herboren stonden we op voor een mega-ontbijt ... amai die kunnen hier eten jong ! Echt nie normaal, voel mij zienderogen verdikken, damn damn. Nadien met een busje naar Antigua getuft, rit van 6uur en terug toegekomen in Antigua. Wat op onze eerste nacht een slaperig stadje leek,is nu uitgegroeid tot een stad met winkels, restaurants,duizenden lokale en internationale toeristen, niet normaal ! En dit allemaal voor Semana Santa ! De straten worden constant versierd, op de wegen maken ze ofwel met zand, gemalen hout of bloemen machtige tapijten. Voor elke nieuwe processie (en het zijn er veel !) worden die tapijten afgebroken en worden er nieuwe gemaakt. Engelengeduld hebben ze hier en ze zijn dus ook heel devoot ! De priesters, van jong tot oud, lopen hier met een paars gewaad rond, kleur van de semana santa. Daarboven dragen ze dan soms hun hippe rugzak en met een mp3-speler in hun oren,wel grappig om te zien.
In de hostel ook superdruk natuurlijk,maar ons kamertje was goed voorbehouden, oef ! Anders vind je hier nu echt geen bed meer,sommige toeristen sliepen hier op de grond in hun slaapzak ! En het is hier koud he 's nachts ! Mijn groep vroeg mij al 10 dagen lang "Masha,waarom moeten wij die dikke pull in godsnaam meesleuren", nu weten ze gelukkig waarom en we zijn er heel blij mee ! Overdag is het warm met af en toe een fris windje, ideaal dus !
Vanmorgen zijn we na ons ontbijtje een mountainbike-tocht gaan doen, amai nie, zware kost hoor zo op een hoogte van 1800meter. Ik dacht echt dat ik niets van conditie meer had, reed altijd achteraan, kon de groep echt niet bijhouden, na 3 uur dacht ik toch om eens iets te zeggen (bizar he dat ik zo lang gezwegen heb ?¿) en ja mijn banden stonden te plat, mijn versnelling werktte niet goed ... ik kon toen wel al iets sneller fietsen,maar het kwaad was geschied, mijn energie was op en ik bleef de laatste rijden/stappen/puffen. Echt wel lastig, kuitenbijterke, molenbergske vr de mountainbikers onder jullie ! We hebben wel een aantal leuke stops gemaakt, in kleine dorpjes met leuke kerkjes en constant zoooo vriendelijke mensen he !!! Maar ja, ze zien ons,zo'n lieve mensen en dan krijg je snel een lach en een hola he :-))). We zijn ook gestopt aan Valhalla, een macademia-farm, waar ze van die superlekker noten kweken. Daar uitleg gekregen van de supermaffe eigenaar,Lorenzo een geflipte Amerikaan, maar wel heel vriendelijk. Daarna massageke gekregen en facial met de produktjes van daar,en ja, natuurlijk heb ik het gekocht en vanaf nu zal er geen rimpeltje meer op mijn gezicht verschijnen (yeah yeah I do beleive in ferrytales) .. daarna ferme pannekoek gegeten met macadamiabutter (zoals pindakaas maar dan lekkerder), met stukjes noten in, met blauwe bessenconfituur en vers fruit. Caloriebommeke !!! Maar superlekker natuurlijk !
Nu zitten we half geradbraakt in de hostel terug,vanavond om 23h hebben we een uitstap om verder te zien hoe alle tapijten gemaakt worden voor de grootste processies van de week,die morgen om 06h beginnen,we zullen zien hoe lang we het volhouden !
Morgennamiddag gaan we dan de Pacaya-vulkaan voor een stuk beklimmen,amai ons kuitjes !
Zaterdag vertrekken we naar Totonicapan, waar we een 2daagse gaan doen bij Indigena-families, dat zal wel een heuse belevenis worden,zeker voor Bert,maar kom hij probeert het toch !
Dus nog een aantal daagjes geduld voor het volgende verslag.
Aan alle vrienden en families van de meiden in mijn groep,jullie dochters en vriendinnen zijn super en hopelijk genieten jullie mee van hun avonturen via deze site !
Frank en Jim : jullie huwelijksreis is hier al geboekt,zo kan ik volgend jaar nog mee naar Costa Rica :-) wa peisdje he :-)))
Dikke totters,
yours truly, Mashita
1ste avond in Copan, wou den Dirk toch (die ook Dj is) dat we in zijn barretje - toepasselijk genaamd El Barcito - iets kwamen drinken, wij daarheen en de lekkerste cocktails gedronken. Maar de meesten onder ons - zo ook ik natuurlijk - waren weer zo dood als een pier, my god ik loop hier moe !!! De hitte eist zijn tol denk ik !
De maandag hebben we een megagroot ontbijtbuffet gekregen in de Via Via, ja Jokergroepjes worden hier in de watten gelegd hoor !! En zijn we rond 08h vertrokken - te voet - naar de Copan ruïnes. We zijn speedy als het op ruïnes aankomt,wat de meesten op een dag bezoeken, daar doen we een aantal uur over, deze site hebben we dus - met het museum bij - op 3 uur bezocht,en niets overgeslaan he,we willen gewoon niet bij elk steentje een half uur uitleg,voila sie ! Ben blij dat we er allemaal hetzelfde over denken, echt waar !
We zijn terug naar ons stadje gereden per tuktuk,ja, die rijden hier nu ook al rond, en natuurlijk wilden we dit ook uitproberen, was wel leuk.
'k had het al gezegd, de vrouwen in mijn groep zijn sportieve avontuurlijke meiden, in Tikal hebben ze even geproefd van een canopy, in Honduras kan je er ook eentje doen, met 15 canopys,waaronder 1tje van 1km lang ¡¡!! en 300 meter hoog !! Jaja jullie lezen het goed !! Ikke dat geboekt voor hen, Bert de "man" van de groep ging ook mee,maar ik dacht "ik blijf wel hier", voelde mij niet zo super .. maar my gang heeft mij kunnen overtuigen,ik werd begeleid door een niet misse Hondurees,dus ja,ikke mee natuurlijk he. Echt wel kicken seg, amai nie ! Heb ook de superman gedaan, jullie al eerder uitgelegd.
Om 15h zijn we dan op stap gegaan met Geert van de Via Via,hij doet een wandeling "achter de schermen van Copan", waarin hij uitleg geeft over het leven in Honduras, over de corrupte regering, over dat een 3de van de Hondurese drugs langs Copan naar Amerika gesmokkeld wordt, over hoe de armen arm blijven en de rijken de armen dom houden, zodat zij rijk kunnen blijven ... we kennen het verhaal overal he, onrecht blijft onrecht. Voor de wandeling vraagt hij 8dollar per persoon, waarvan 4 dollar naar een goed doel gaan : hijzelf koopt schriftjes/boekjes aan die hijzelf naar een school in de bergen brengt,bij kinderen die nooit met toeristen in contact komen, en waarvoor alle hulp welkom is. 't Is natuurlijk een druppel op een hete plaat, maar hij probeert en ik denk ook dat het hem lukt,Geert wordt enorm geapprecieerd in Copan,iedereen kent hem gewoon ! Echt niet normaal, overal waar ik ga en zeg dat ik naar het Via Via ga, zeggen ze "ha Belgen zeker ? doe de groeten aan Gerardo, muy amable !, alleen maar goeds dus ! Geert vertelde ons ook dat die Belg die een aantal weken geleden hier vermoord teruggevonden is ... gelogeerd had in de Via Via, hij zei ook dat het nieuws erbij vergeten te vertellen was dat er 10gr cocaïne in die gast zijn lijf zat, dus het was een drugsdealer, en wie zijn handjes daaraan vuil maakt, ja dan weet je dat je grote risico's loopt he.
Allee, t was dus een superinteressante wandeling ! Als ik hier aan de mensen vraagt of ik een foto mag nemen, bedanken zij mij ! Niet te geloven he ! Wat taal niet al kan doen ! Nu merk ik toch het verschil met reizen in Azië, niet dat het daar minder leuk is hoor, maar anders, dat wel, hier heb je veel meer contact met de mensen,echt de max !
's Avonds was er film in de Via Via,ze hadden ook een afscheidsdiner voor ons voorzien, waar de meesten van ons wel van genoten hebben, maar ikke niet,voelde mij echt supermottig en ben vroeg gaan slapen, nadien stuk van de nacht op en over de pot gehangen ... resultaat van de felle zon denk ik en de vele muggebeten .. wie denkt dat ik overdrijf zit er echt naast he, nie normaal wat een proporties die beten aannemen bij mij, vooral door de tropische warmte, fuck seg ¡!, zal ne keer ne foto nemen en aan de fans laten zien,but it's not a pretty site honeys :-)). Na een miserabel nachtje voelde ik mij gelukkig beter,kan dat soms hebben en weet dat ik mij - meestal toch - de dag nadien wel weer ok voel.
Dinsdagmorgen zijn we dan om 08h opgehaald geworden door Carlos - ne Hondurese cowboy - sisi caramba ¡! Yves, 't is eentje voor jou denk ik ¡¡ Nee Frank en Jim, jullie gaan trouwen, jullie moeten daar afblijven :-) Echt een nice guy, heel goed gevoel voor humor wat hem nog aantrekkelijker maakt,niet de mooiste man, maar wel supertoffen, echt waar ! 35 jaar en nog nie van ' t straat,niet te geloven he, soit he's out of my life now :-((.
Met Carlos hebben we een MEGA- tocht te paard gemaakt, we waanden ons echt volledig in cowboy-land, elk op ons paardje, Dorien en Bert hadden nog nooit van hun leven op zo'n beestje gezeten,en toen het begon te regenen (voor het eerst dit verlof ¡) wou den Bert niet meer mee ... Dorien heeft haar eens flink kwaad gemaakt en Bert ging gedwee mee on the horse ! We hebben veel galop gereden, vond het subliem,tussen de heuvels, die finca was wel 800 hectare groot, dus je kan je voorstellen dat het de max was he ¡ We zagen merries met kersverse veulentjes, koeien in het "wild", prachtige natuur .... wauw wauw wauw,geen woorden voor,echt subliem ! Enkel een beetje spijtig dat het af en toe geregend heeft, maar zo was het wel uit te houden op de paarden en voor de paarden.
Nadien superlekker gegeten,in de namiddag de koffieplantages en fabriek bezocht en naar de warmwaterbronnen gegaan voor een verwarmend badje. Echt een aanrader dus, vr de geïnteresseerden www.fincaelcisne.com, check it out !
Na het avondmaal bleef niet veel meer van ons over,weer allemaal keimoe, wel leuk gesprek gehad met een Hondurese familie die in Guatemala woont,superrijke mensen moeten het zijn,want ze kunnen hun 3 superlieve kinderen naar een int.school sturen en die spreken dus vloeiend Engels, net als hun ouders. Superrijk maar toch oog voor het leed dat hun land lijdt,correcte mensen in een corrupt land,niet evident ... daarom dat ze in Guatemala City wonen waar het leven volgens hen beter is dan in Honduras. Misschien nodigen ze ons nog uit, we wachten ongeduldig op een mailtje van hen,want zou wel leuk zijn om op die manier een ander stuk van Guatemala te zien, je moet alle kanten van het leven hier kunnen zien he,niet enkel de arme kant.
Voor het eerst in lange tijd superlekker geslapen,door het aangename frisse klimaat,als herboren stonden we op voor een mega-ontbijt ... amai die kunnen hier eten jong ! Echt nie normaal, voel mij zienderogen verdikken, damn damn. Nadien met een busje naar Antigua getuft, rit van 6uur en terug toegekomen in Antigua. Wat op onze eerste nacht een slaperig stadje leek,is nu uitgegroeid tot een stad met winkels, restaurants,duizenden lokale en internationale toeristen, niet normaal ! En dit allemaal voor Semana Santa ! De straten worden constant versierd, op de wegen maken ze ofwel met zand, gemalen hout of bloemen machtige tapijten. Voor elke nieuwe processie (en het zijn er veel !) worden die tapijten afgebroken en worden er nieuwe gemaakt. Engelengeduld hebben ze hier en ze zijn dus ook heel devoot ! De priesters, van jong tot oud, lopen hier met een paars gewaad rond, kleur van de semana santa. Daarboven dragen ze dan soms hun hippe rugzak en met een mp3-speler in hun oren,wel grappig om te zien.
In de hostel ook superdruk natuurlijk,maar ons kamertje was goed voorbehouden, oef ! Anders vind je hier nu echt geen bed meer,sommige toeristen sliepen hier op de grond in hun slaapzak ! En het is hier koud he 's nachts ! Mijn groep vroeg mij al 10 dagen lang "Masha,waarom moeten wij die dikke pull in godsnaam meesleuren", nu weten ze gelukkig waarom en we zijn er heel blij mee ! Overdag is het warm met af en toe een fris windje, ideaal dus !
Vanmorgen zijn we na ons ontbijtje een mountainbike-tocht gaan doen, amai nie, zware kost hoor zo op een hoogte van 1800meter. Ik dacht echt dat ik niets van conditie meer had, reed altijd achteraan, kon de groep echt niet bijhouden, na 3 uur dacht ik toch om eens iets te zeggen (bizar he dat ik zo lang gezwegen heb ?¿) en ja mijn banden stonden te plat, mijn versnelling werktte niet goed ... ik kon toen wel al iets sneller fietsen,maar het kwaad was geschied, mijn energie was op en ik bleef de laatste rijden/stappen/puffen. Echt wel lastig, kuitenbijterke, molenbergske vr de mountainbikers onder jullie ! We hebben wel een aantal leuke stops gemaakt, in kleine dorpjes met leuke kerkjes en constant zoooo vriendelijke mensen he !!! Maar ja, ze zien ons,zo'n lieve mensen en dan krijg je snel een lach en een hola he :-))). We zijn ook gestopt aan Valhalla, een macademia-farm, waar ze van die superlekker noten kweken. Daar uitleg gekregen van de supermaffe eigenaar,Lorenzo een geflipte Amerikaan, maar wel heel vriendelijk. Daarna massageke gekregen en facial met de produktjes van daar,en ja, natuurlijk heb ik het gekocht en vanaf nu zal er geen rimpeltje meer op mijn gezicht verschijnen (yeah yeah I do beleive in ferrytales) .. daarna ferme pannekoek gegeten met macadamiabutter (zoals pindakaas maar dan lekkerder), met stukjes noten in, met blauwe bessenconfituur en vers fruit. Caloriebommeke !!! Maar superlekker natuurlijk !
Nu zitten we half geradbraakt in de hostel terug,vanavond om 23h hebben we een uitstap om verder te zien hoe alle tapijten gemaakt worden voor de grootste processies van de week,die morgen om 06h beginnen,we zullen zien hoe lang we het volhouden !
Morgennamiddag gaan we dan de Pacaya-vulkaan voor een stuk beklimmen,amai ons kuitjes !
Zaterdag vertrekken we naar Totonicapan, waar we een 2daagse gaan doen bij Indigena-families, dat zal wel een heuse belevenis worden,zeker voor Bert,maar kom hij probeert het toch !
Dus nog een aantal daagjes geduld voor het volgende verslag.
Aan alle vrienden en families van de meiden in mijn groep,jullie dochters en vriendinnen zijn super en hopelijk genieten jullie mee van hun avonturen via deze site !
Frank en Jim : jullie huwelijksreis is hier al geboekt,zo kan ik volgend jaar nog mee naar Costa Rica :-) wa peisdje he :-)))
Dikke totters,
yours truly, Mashita
posted by Masha at 7:47 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home