08/04 - 16/04 Hervey Bay - Airlie Beach
Ja, het kan niet allemaal rozegeur en zonneschijn zijn in Australie ! Ik heb er een 10tal dagen wat minder avontuur opzitten ! Misschien wel mijn straf om jullie zo goed liggen gehad te hebben, who knows maar dat doe ik dus niet meer !
Na Noosa ging ik tjoef tjoef met busje naar Hervey Bay, een goeie 4.5 uur rijden, da's niks in Australie ! In Hervey Bay werd ik opgewacht door Phil, de eigenaar van het tofste hostelletje die ik hier al geboekt heb ! Mango, zalig plaatsje waar maar 8 personen kunnen logeren. Hij vroeg mij met wie ik mijn "Fraser-avontuur" geboekt had, en gelukkig was "Cooldingo" een goede maatschappij. Want de volgende morgen was het zover ! Wetende dat de attracties aan de Oostkust van Australie, voornamelijk bestaan uit Fraser, de Whitsundays en het Great Barrier Reef, was ik echt wel benieuwd naar die grote zandbak die Fraser heet.
Het regent NOOIT in Hervey hadden Gordon en Adriana mij verteld, de lieve Aussies die mij uitgenodigd hadden in Hervey ... ja, ik kwam nog maar aan de haven aan en het begint daar nu toch te plensen seg ! Niet te doen, dikke trui uitgehaald, goretex-vest en hopen dat het snel ophield met regenen ! Toegekomen op Fraser, leek het wel een tof groepje mensen met wie ik 3 dagen ging spenderen. Maar het weer zat ons dus allesbehalve mee, spijtig genoeg.
Fraser da's meer dan zand alleen, ik dacht omdat Lonely Planet oa schrijft "dat er meer zand is in Fraser dan in de Sahara", dat we eigenlijk naar een stukje woestijn gingen. Neen dus, Fraser is oerwoud, veel meren en lange stranden. Een mooi eiland, maar volgens mij wel wat overroepen. Misschien was het weer de spelbreker, kan goed zijn, maar ze verdienen hier hopen geld op de rug van die "arme" rugzaktoeristjes, waarvan ik er ene ben ! De tour zelf zat goed ineen, maar ze hadden een planning te volgen, en daar werd niet vanaf geweken, zelfs niet als je tot op je bot natgeregend was ... dus 3 uur vrije tijd aan Lake Wabby, waar je onder de boompjes amper kon schuilen tegen de zoveelste stortbui. Ik werd gek ! Maar je overleeft dat allemaal wel he, je relativeerd en denkt "straks ben ik wel droog !", zo positief ben ik nog steeds !
Het Maheno-wrak (oud roestig schip), was wel super om te zien ! En sjeezen met die 4WD-bus over het strand was super. Maar toch had ik zo iets van "is dit het nu ?" "waar iedereen zoooo weg van is ?", blijkbaar wel, strange.
We hebben wel een wilde dingo ook gezien, dat beestje leek net een lief hondje, maar je mag er echt niet aankomen, twas nog een jongkske, dus nu beet het nog niet, maar later zou hij evengoed een kindje kunnen opsmullen ! In 2001 is hier nog een 8jarig jongentje opgepeuzeld, en 5 jaar geleden vond er een toerist de weg niet meer terug, 2 jaar geleden hebben ze zijn botten teruggevonden .... ja de dingo's moeten ook overleven he ! Misschien herinneren jullie de film nog "A cry in the dark" ? Wel daar werd ook een baby meegesleurd door een dingo, dus het zijn echt wel wilde dieren !!
Soit, na 3 dagen namen we de ferry terug naar Hervey Bay, waar ik gezellig opgewacht werd door AJ en Lorraine (het andere koppel die ik in NZ leren kennen had). 2dagen ben ik bij Gordon en Adriana verbleven, en het was super om nog eens een kamer EN badkamer voor mezelf te hebben, zaaalig !!
Ik had al geschreven in NZ dat ik net het gevoel had een "verloren dochter" voor hen te zijn, en blijkbaar was dat ook wel zo een beetje, triest, want hun 7jarig dochtertje, is 30 jaar geleden overleden, gestikt in een pilletje die Adriana haar gegeven had. Ze heeft er haar heel lang heel schuldig over gevoeld, heel triest allemaal en zo'n lieve mensen he !!
Met spijt in het hart moest ik vertrekken naar Airlie Beach, een rit van 12.5 uur, dat trekt er al meer op in Australie ! En dan ben je nog altijd in dezelfde staat he ... 24 uur rijden en je bent nog altijd binnen Queensland ! Niet te doen gewoon ! Ik had gelukkig 6 uur lang 2 zitjes, dus ik was minder geradbraakt dan ik gevreesd had.
Toegekomen in Airlie, stond het busje van Backpackers by the Bay ons al op te wachten, da's dus wel supergemakkelijk hier, alle backpackers en grote zaken hebben hier "courtesybusjes" of free shuttles, heel handig !
Dag erop, YES naar de Whitsundays ! Maar wederom niet zo goed weer, en gedurende onze 2daagse zeiltocht hebben we wel wat regen op ons dak gehad. We waren met 11 + 2 crew op een kleine schooner. Een zeilboot dus. Ik mocht in de keuken slapen ... een bank werd omgetoverd tot een 2persoonsbed ! Ik had blijkbaar het beste bed van het schip ... zeiden ze ... maar wat ze niet meegerekend hadden waren de BEDBUGS !! Al ooit van gehoord ? Heel veel hostels worden geterroriseerd door die beestjes, en nu ik ook !! Die hatelijke vlo-achtige ongediertes, hebben mij lekker 150 beten toegediend ! Ik voel mij net een melaatse ! Of Queen van de pokkenkolonie ! Of Wrattenzwijn eerste klas ! Shit zeg ! En niet alleen het zicht, mensen gaan al met een boog om mij heen ... maar de jeuk !! Echt niet te doen, ik zou mezelf volledig openkrabben ! Na 2 dagen afzien op de boot (buiten eens snorkelen, toen voelde ik de jeuk niet door het zoute water) ben ik hier in Airlie de eerste apotheek binnengestapt ... ik was precies het schoolvoorbeeld van "wat een bedbug nu met je doet !". Het eerste meisje keek mij met treurige ogen aan "oh yes, I see ...", en nam mij mee tot bij haar baas en andere collega's. Stonden ze daar allemaal "oh you poor thing" en een ganse "blablabla" allemaal goed bedoeld natuurlijk maar wel ambetant ! En die apotheker zelf (een typische Amerikaanse verouderde acteur, die net zijn 3de ooglidoperatie achter de rug heeft en zijn witte colgatesmile niet kon wegsteken) die zei nog "troost je, you are certainly not the only one !" Even the Hilton in NYC had the problem", dus allee, tlag dus niet alleen aan dat afkooksel van een bootje waarmee we gezeild hadden, t is gewoon een wereldprobleem die bedbugs !
Maar nu ben ik aan het typen en dus kan ik niet krabben, maar dat doet zo'n deugd he !
Whitsundays waren wel mooi hoor, maar twas zo krap op de boot en de kapitein was "te goed voor ons en te mooi om ons enige aandacht te geven" wat een eikel zeg ! Amy, de andere op de boot, was een schatje ! tWas de eerste keer dat ze met "Ji" (uitgesproken DJAI) werktte en ze vond het moeilijk haar te concentreren op wat hij haar vroeg, omdat ze zo verblindt was door zijn schoonheid ... ik heb haar snel gezegd dat het een etter eerste klas was, en ze moest vreselijk lachen en bedankte mij voor het advies (niet dat ik mezelf anders goed advies geef als het op mannen aankomt, maar zo zijn de meesten onder ons wel zeker ? Nu spreek ik enkel tegen de vrijgezellen he, niet tot de gelukkig getrouwde mensen ;-)).
Volgende stop is AYR, waar ik hopelijk naar het wrak van de SS Yongala kan duiken, maar dit hangt ook af van de weersomstandigheden. Blijkbaar is dit de BESTE duik die je kan maken in OZ, dus duimen jullie ook een beetje mee dat het woensdag goed weer is hier ??
Met dank voor jullie hulp,
Dikke totters en tot de volgende !!
Na Noosa ging ik tjoef tjoef met busje naar Hervey Bay, een goeie 4.5 uur rijden, da's niks in Australie ! In Hervey Bay werd ik opgewacht door Phil, de eigenaar van het tofste hostelletje die ik hier al geboekt heb ! Mango, zalig plaatsje waar maar 8 personen kunnen logeren. Hij vroeg mij met wie ik mijn "Fraser-avontuur" geboekt had, en gelukkig was "Cooldingo" een goede maatschappij. Want de volgende morgen was het zover ! Wetende dat de attracties aan de Oostkust van Australie, voornamelijk bestaan uit Fraser, de Whitsundays en het Great Barrier Reef, was ik echt wel benieuwd naar die grote zandbak die Fraser heet.
Het regent NOOIT in Hervey hadden Gordon en Adriana mij verteld, de lieve Aussies die mij uitgenodigd hadden in Hervey ... ja, ik kwam nog maar aan de haven aan en het begint daar nu toch te plensen seg ! Niet te doen, dikke trui uitgehaald, goretex-vest en hopen dat het snel ophield met regenen ! Toegekomen op Fraser, leek het wel een tof groepje mensen met wie ik 3 dagen ging spenderen. Maar het weer zat ons dus allesbehalve mee, spijtig genoeg.
Fraser da's meer dan zand alleen, ik dacht omdat Lonely Planet oa schrijft "dat er meer zand is in Fraser dan in de Sahara", dat we eigenlijk naar een stukje woestijn gingen. Neen dus, Fraser is oerwoud, veel meren en lange stranden. Een mooi eiland, maar volgens mij wel wat overroepen. Misschien was het weer de spelbreker, kan goed zijn, maar ze verdienen hier hopen geld op de rug van die "arme" rugzaktoeristjes, waarvan ik er ene ben ! De tour zelf zat goed ineen, maar ze hadden een planning te volgen, en daar werd niet vanaf geweken, zelfs niet als je tot op je bot natgeregend was ... dus 3 uur vrije tijd aan Lake Wabby, waar je onder de boompjes amper kon schuilen tegen de zoveelste stortbui. Ik werd gek ! Maar je overleeft dat allemaal wel he, je relativeerd en denkt "straks ben ik wel droog !", zo positief ben ik nog steeds !
Het Maheno-wrak (oud roestig schip), was wel super om te zien ! En sjeezen met die 4WD-bus over het strand was super. Maar toch had ik zo iets van "is dit het nu ?" "waar iedereen zoooo weg van is ?", blijkbaar wel, strange.
We hebben wel een wilde dingo ook gezien, dat beestje leek net een lief hondje, maar je mag er echt niet aankomen, twas nog een jongkske, dus nu beet het nog niet, maar later zou hij evengoed een kindje kunnen opsmullen ! In 2001 is hier nog een 8jarig jongentje opgepeuzeld, en 5 jaar geleden vond er een toerist de weg niet meer terug, 2 jaar geleden hebben ze zijn botten teruggevonden .... ja de dingo's moeten ook overleven he ! Misschien herinneren jullie de film nog "A cry in the dark" ? Wel daar werd ook een baby meegesleurd door een dingo, dus het zijn echt wel wilde dieren !!
Soit, na 3 dagen namen we de ferry terug naar Hervey Bay, waar ik gezellig opgewacht werd door AJ en Lorraine (het andere koppel die ik in NZ leren kennen had). 2dagen ben ik bij Gordon en Adriana verbleven, en het was super om nog eens een kamer EN badkamer voor mezelf te hebben, zaaalig !!
Ik had al geschreven in NZ dat ik net het gevoel had een "verloren dochter" voor hen te zijn, en blijkbaar was dat ook wel zo een beetje, triest, want hun 7jarig dochtertje, is 30 jaar geleden overleden, gestikt in een pilletje die Adriana haar gegeven had. Ze heeft er haar heel lang heel schuldig over gevoeld, heel triest allemaal en zo'n lieve mensen he !!
Met spijt in het hart moest ik vertrekken naar Airlie Beach, een rit van 12.5 uur, dat trekt er al meer op in Australie ! En dan ben je nog altijd in dezelfde staat he ... 24 uur rijden en je bent nog altijd binnen Queensland ! Niet te doen gewoon ! Ik had gelukkig 6 uur lang 2 zitjes, dus ik was minder geradbraakt dan ik gevreesd had.
Toegekomen in Airlie, stond het busje van Backpackers by the Bay ons al op te wachten, da's dus wel supergemakkelijk hier, alle backpackers en grote zaken hebben hier "courtesybusjes" of free shuttles, heel handig !
Dag erop, YES naar de Whitsundays ! Maar wederom niet zo goed weer, en gedurende onze 2daagse zeiltocht hebben we wel wat regen op ons dak gehad. We waren met 11 + 2 crew op een kleine schooner. Een zeilboot dus. Ik mocht in de keuken slapen ... een bank werd omgetoverd tot een 2persoonsbed ! Ik had blijkbaar het beste bed van het schip ... zeiden ze ... maar wat ze niet meegerekend hadden waren de BEDBUGS !! Al ooit van gehoord ? Heel veel hostels worden geterroriseerd door die beestjes, en nu ik ook !! Die hatelijke vlo-achtige ongediertes, hebben mij lekker 150 beten toegediend ! Ik voel mij net een melaatse ! Of Queen van de pokkenkolonie ! Of Wrattenzwijn eerste klas ! Shit zeg ! En niet alleen het zicht, mensen gaan al met een boog om mij heen ... maar de jeuk !! Echt niet te doen, ik zou mezelf volledig openkrabben ! Na 2 dagen afzien op de boot (buiten eens snorkelen, toen voelde ik de jeuk niet door het zoute water) ben ik hier in Airlie de eerste apotheek binnengestapt ... ik was precies het schoolvoorbeeld van "wat een bedbug nu met je doet !". Het eerste meisje keek mij met treurige ogen aan "oh yes, I see ...", en nam mij mee tot bij haar baas en andere collega's. Stonden ze daar allemaal "oh you poor thing" en een ganse "blablabla" allemaal goed bedoeld natuurlijk maar wel ambetant ! En die apotheker zelf (een typische Amerikaanse verouderde acteur, die net zijn 3de ooglidoperatie achter de rug heeft en zijn witte colgatesmile niet kon wegsteken) die zei nog "troost je, you are certainly not the only one !" Even the Hilton in NYC had the problem", dus allee, tlag dus niet alleen aan dat afkooksel van een bootje waarmee we gezeild hadden, t is gewoon een wereldprobleem die bedbugs !
Maar nu ben ik aan het typen en dus kan ik niet krabben, maar dat doet zo'n deugd he !
Whitsundays waren wel mooi hoor, maar twas zo krap op de boot en de kapitein was "te goed voor ons en te mooi om ons enige aandacht te geven" wat een eikel zeg ! Amy, de andere op de boot, was een schatje ! tWas de eerste keer dat ze met "Ji" (uitgesproken DJAI) werktte en ze vond het moeilijk haar te concentreren op wat hij haar vroeg, omdat ze zo verblindt was door zijn schoonheid ... ik heb haar snel gezegd dat het een etter eerste klas was, en ze moest vreselijk lachen en bedankte mij voor het advies (niet dat ik mezelf anders goed advies geef als het op mannen aankomt, maar zo zijn de meesten onder ons wel zeker ? Nu spreek ik enkel tegen de vrijgezellen he, niet tot de gelukkig getrouwde mensen ;-)).
Volgende stop is AYR, waar ik hopelijk naar het wrak van de SS Yongala kan duiken, maar dit hangt ook af van de weersomstandigheden. Blijkbaar is dit de BESTE duik die je kan maken in OZ, dus duimen jullie ook een beetje mee dat het woensdag goed weer is hier ??
Met dank voor jullie hulp,
Dikke totters en tot de volgende !!
posted by Masha at 11:04 AM
1 Comments:
hopelijk heb je goed weer gehad voor je duik he mashaatje! bedbugs... eeeeeks, creepy animals! nu ja, nog tijd zat om ze kwijt te spelen voor je terug naar Belgie komt he... ;-))
Post a Comment
<< Home