13/02 - 22/02 Wellington - Nelson
Morning from Kiwiland !
Eindelijk komt het er nog eens van een verslagje te schrijven.
Eerst ben ik vergeten in mijn vorig verslag te vermelden, dat we ook in Waitomo gestopt zijn, dit zijn grotten waar miljoenen gloeiwormpjes wonen. PRACHTIG, ongelooflijk, je kijkt naar de bovenkant van de grot en je waant je in de melkweg, zoveel sterren had ik nog nooit gezien ... except that it were glowworms yeah ! Je kan daar in Waitomo natuurlijk allerlei spectaculaire sporten beoefenen, maar wij hebben toen gewoon met een bootje in de grot gevaren en de grotten en wormpjes bewonderd.
De 13de hebben we dan de bus genomen naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, maar niet zo groot als Auckland, leuker stadje maar voor de steden moet je dus absoluut niet naar NZ komen. Ze noemen Wellington ook wel de "windy city", omdat het er dus altijd waait en nogal onvoorspelbaar weer heeft (door de nabijheid van de bergen en zee). Toen wij er waren was het schitterend weer, de schoolkinderen (1ste dag school na de grote zomervakantie), gingen allemaal zwemmen in de haven, ze sprongen van hoog in het water ... zo proper is het water dus hier, zouden ze dat bij ons doen ... haven van A'pen ofzo, ik vrees voor de gevolgen he ! We zijn maar 1 nacht in Wellington gebleven, we komen hier later terug maar we wilden zo vlug mogelijk naar het Zuider-eiland.
Op Valentijn - wat ik dit jaar natuurlijk uitgebreid gevierd heb, zoals altijd ... - hebben we de overzet genomen van Wellington naar Picton, mooie dag en bij het invaren van Picton, zagen we al welk moois op ons lag te wachten de komende dagen !
In Picton begint namelijk een van de meerdaagse trektochten die je kan maken in NZ, de Queen Charlotte-trek, een 3 tot 5-daagse trektocht langs baaien en in bossen. Voordeel van deze route is dat je per bootje naar je beginpunt gebracht wordt, en dat ze verder je bagage elke dag een stop verder afzetten, dus je hoeft enkel maar een dagrukzakje mee te sleuren. Dat was iets naar ons gedacht ! Dus moetie en ik snel naar de toeristische dienst, en 3 nachten in lodges vastgelegd en na 2 dagen in Picton konden we beginnen aan onze trek !
Picton was al een heel leuk havenstadje, met prachtige bergen rond, de Marlborough Sounds. In Picton hebben we niet zoveel gedaan, buiten een beetje gewandeld, het Seahorse-museum bezocht (prachtige zeepaardjes !!) en minigolf gespeeld (echte golf is nog niet aan ons besteed ...)
Op 16/02 zijn we dan vertrokken met een piepklein bootje naar Ship's Cove, het beginpunt van de Queen Charlotte trek. De bootreis zelf begon al schitterend, we waren maar met z'n zessen waaronder ook de kok van de lodge waar we s'avonds logeerden. De kapitein zei "als we dolfijnen zien, doe ik wel een ommetourke !" en ja !!! 15min later werden we omringd door een 20-tal dolfijnen, prachtige beesten, I absolutely love them ! En ze bleven ons maar volgen he, schitterend niet te doen !
En dan werden we afgezet, en moesten we 5 uur stappen ... goed lastig, redelijk steil bij momenten, we zeiden tegen elkaar "ja da stappen, we doen da wel graag he, maar we komen toch zo graag toe op onze bestemming he !". Eerste lodge was "Furneaux Lodge", goed genoemd naar de varens, waar NZ VOL van staat ! Prachtige varens ! Van ver zou je denken dat het hier vol palmbomen staat, maar neen dat zijn dus gigantisch grote varens, heel heel mooi ! S'avonds goed en duur gegeten, want ja ergens anders kan je toch niet gaan eten ... ze profiteren ervan in die lodges he !
Dag erop moesten we 3.5 uur stappen naar Punga Cove, en toen hebben we de boot verdergenomen naar Lochmara Bay, tijdens die tocht werden we weer gevolgd door een groep dolfijnen, ze zwommen tot onder de boot, we stonden echt versteld. Ik had ooit in een verslag gelezen dat Lochmara Lodge een hele leuke hippie-achtige plek was, en ja 't was echt de MAX ! We hebben daar een dag gerelaxt en zijn daar 2 nachten gebleven. 't Weer was schitterend, dus ik ben ook eens gaan zeekayakken 's morgens, leuk ! En mama zat op mij te wachten natuurlijk op het strand ! ' S Avonds in Lochmara Lodge kon je ook naar hun gloeiwormpjes gaan zien, weer wreed schoon, en kon je naar de glinsteringen in het water gaan kijken, als je een steentje in het water smijt in het donker, dan licht gans het water op, magisch ! Ik had dit al eens gezien bij mijn nachtduik, het is eigenlijk het plankton die licht afgeeft, maar ben vergeten hoe dat fenomeen op zich noemt ! En dan de sterrenhemel, nog nooit zoveel sterren gezien, omdat er natuurlijk daar in Lochmara geen lichtvervuiling is, dus miljoenen sterren, wauw !
Dag erop, zagen we het niet goed meer zitten om nog verder te wandelen, een Amerikaans koppel had het ons afgeraden, twas veel te heet en we gingen echt afzien, het ging een traject geweest zijn van 6 uur, maar wij hebben dus het bootje teruggenomen naar Picton ;-))
In Picton hebben we nog 1 nacht in The Villa verbleven, ook een hele leuke hostel, en op 20/02 hebben we de bus naar Nelson genomen. Nelson is naar het schijnt de meest zonnige plek van NZ, hopelijk blijft het weer de rest van ons verblijf hier ook zo mooi, want blijkbaar is de zomer pas nu heel goed begonnen ! Een maand of 2 later dan voorzien, maar wij genieten er dus des te meer van !
Nelson is de poort tot Abel Tasman-park, een nationaal park, genoemd naar de Hollandse ontdekkingsreiziger die het park het eerst betreden heeft. Gisteren hebben we de boot naar daar genomen, en dan een fikse wandeling (alweer jaja !!) van 3.5 uur gemaakt. Mooie uitzichten over de vele baaikes. Abel Tasman is net een subtropisch paradijs met witte zandstranden en turkooisblauw water, de palmbomen .. zijn de varens alweer, raar als je bedenkt dat hier dan op ongeveer 3 a 400 km gletsjers liggen, all the world in one, heeft ooit een ontdekkingsreiziger gezegd, en gelijk had die !
Vandaag heb ik een bonecarving-workshop gevolgd. Bonecarving is echt iets van de Maori's, ze maken uit koebeen kleine mooie kettingen, elke ketting heeft een betekenis. Bv de vorm van een acht, is teken van "neverending friendship", een vishaak beschermt je op je reis door het leven of vooral als je een reis maakt over water. Ik heb mijn eigen kettingetje ontworpen en het is een combinatie van die 8 en vishaak, schoon zulle !! We waren met z'n zessen, en hebben natuurlijk veel hulp gehad van Stefan, onze leraar. Stefan, een Duitser die zich hier gesetteld heeft 15 jaar geleden en dus nu succesvol deze workshops leidt, wreed tof, hoop dat ik zonder zijn hulp en met veel materiaal nog zo kettingen ga kunnen maken ! De Maori's willen ook dat elke ketting ooit gegeven wordt aan iemand, en je moet ze - alvoor je ze geeft aan iemand - eerst zelf gedragen hebben, want dan heeft ze een deel van je energie in zich ! Mooie filosofie ! Maar ik ga mijn kettingetje toch eerst efkes voor mezelf houden he ;-))
Morgen rijden we door naar Greymouth en dag erop rijden we naar Franz Jozef, de grootste gletsjer hier. In een volgend verslag meer daar over.
Voor de familie : mama geniet nog steeds met hopen, vele groetjes van jullie zus en schoonzus ! Maar voor mij staat ze soms te vroeg op he !! Vanmorgen wektte ze mij al om 07h30, grrrr, terwijl ik pas om 09h20 naar die workshop moest, zo zijn we nie getrouwd he ;-))
Sweet as,
La Masha
Eindelijk komt het er nog eens van een verslagje te schrijven.
Eerst ben ik vergeten in mijn vorig verslag te vermelden, dat we ook in Waitomo gestopt zijn, dit zijn grotten waar miljoenen gloeiwormpjes wonen. PRACHTIG, ongelooflijk, je kijkt naar de bovenkant van de grot en je waant je in de melkweg, zoveel sterren had ik nog nooit gezien ... except that it were glowworms yeah ! Je kan daar in Waitomo natuurlijk allerlei spectaculaire sporten beoefenen, maar wij hebben toen gewoon met een bootje in de grot gevaren en de grotten en wormpjes bewonderd.
De 13de hebben we dan de bus genomen naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, maar niet zo groot als Auckland, leuker stadje maar voor de steden moet je dus absoluut niet naar NZ komen. Ze noemen Wellington ook wel de "windy city", omdat het er dus altijd waait en nogal onvoorspelbaar weer heeft (door de nabijheid van de bergen en zee). Toen wij er waren was het schitterend weer, de schoolkinderen (1ste dag school na de grote zomervakantie), gingen allemaal zwemmen in de haven, ze sprongen van hoog in het water ... zo proper is het water dus hier, zouden ze dat bij ons doen ... haven van A'pen ofzo, ik vrees voor de gevolgen he ! We zijn maar 1 nacht in Wellington gebleven, we komen hier later terug maar we wilden zo vlug mogelijk naar het Zuider-eiland.
Op Valentijn - wat ik dit jaar natuurlijk uitgebreid gevierd heb, zoals altijd ... - hebben we de overzet genomen van Wellington naar Picton, mooie dag en bij het invaren van Picton, zagen we al welk moois op ons lag te wachten de komende dagen !
In Picton begint namelijk een van de meerdaagse trektochten die je kan maken in NZ, de Queen Charlotte-trek, een 3 tot 5-daagse trektocht langs baaien en in bossen. Voordeel van deze route is dat je per bootje naar je beginpunt gebracht wordt, en dat ze verder je bagage elke dag een stop verder afzetten, dus je hoeft enkel maar een dagrukzakje mee te sleuren. Dat was iets naar ons gedacht ! Dus moetie en ik snel naar de toeristische dienst, en 3 nachten in lodges vastgelegd en na 2 dagen in Picton konden we beginnen aan onze trek !
Picton was al een heel leuk havenstadje, met prachtige bergen rond, de Marlborough Sounds. In Picton hebben we niet zoveel gedaan, buiten een beetje gewandeld, het Seahorse-museum bezocht (prachtige zeepaardjes !!) en minigolf gespeeld (echte golf is nog niet aan ons besteed ...)
Op 16/02 zijn we dan vertrokken met een piepklein bootje naar Ship's Cove, het beginpunt van de Queen Charlotte trek. De bootreis zelf begon al schitterend, we waren maar met z'n zessen waaronder ook de kok van de lodge waar we s'avonds logeerden. De kapitein zei "als we dolfijnen zien, doe ik wel een ommetourke !" en ja !!! 15min later werden we omringd door een 20-tal dolfijnen, prachtige beesten, I absolutely love them ! En ze bleven ons maar volgen he, schitterend niet te doen !
En dan werden we afgezet, en moesten we 5 uur stappen ... goed lastig, redelijk steil bij momenten, we zeiden tegen elkaar "ja da stappen, we doen da wel graag he, maar we komen toch zo graag toe op onze bestemming he !". Eerste lodge was "Furneaux Lodge", goed genoemd naar de varens, waar NZ VOL van staat ! Prachtige varens ! Van ver zou je denken dat het hier vol palmbomen staat, maar neen dat zijn dus gigantisch grote varens, heel heel mooi ! S'avonds goed en duur gegeten, want ja ergens anders kan je toch niet gaan eten ... ze profiteren ervan in die lodges he !
Dag erop moesten we 3.5 uur stappen naar Punga Cove, en toen hebben we de boot verdergenomen naar Lochmara Bay, tijdens die tocht werden we weer gevolgd door een groep dolfijnen, ze zwommen tot onder de boot, we stonden echt versteld. Ik had ooit in een verslag gelezen dat Lochmara Lodge een hele leuke hippie-achtige plek was, en ja 't was echt de MAX ! We hebben daar een dag gerelaxt en zijn daar 2 nachten gebleven. 't Weer was schitterend, dus ik ben ook eens gaan zeekayakken 's morgens, leuk ! En mama zat op mij te wachten natuurlijk op het strand ! ' S Avonds in Lochmara Lodge kon je ook naar hun gloeiwormpjes gaan zien, weer wreed schoon, en kon je naar de glinsteringen in het water gaan kijken, als je een steentje in het water smijt in het donker, dan licht gans het water op, magisch ! Ik had dit al eens gezien bij mijn nachtduik, het is eigenlijk het plankton die licht afgeeft, maar ben vergeten hoe dat fenomeen op zich noemt ! En dan de sterrenhemel, nog nooit zoveel sterren gezien, omdat er natuurlijk daar in Lochmara geen lichtvervuiling is, dus miljoenen sterren, wauw !
Dag erop, zagen we het niet goed meer zitten om nog verder te wandelen, een Amerikaans koppel had het ons afgeraden, twas veel te heet en we gingen echt afzien, het ging een traject geweest zijn van 6 uur, maar wij hebben dus het bootje teruggenomen naar Picton ;-))
In Picton hebben we nog 1 nacht in The Villa verbleven, ook een hele leuke hostel, en op 20/02 hebben we de bus naar Nelson genomen. Nelson is naar het schijnt de meest zonnige plek van NZ, hopelijk blijft het weer de rest van ons verblijf hier ook zo mooi, want blijkbaar is de zomer pas nu heel goed begonnen ! Een maand of 2 later dan voorzien, maar wij genieten er dus des te meer van !
Nelson is de poort tot Abel Tasman-park, een nationaal park, genoemd naar de Hollandse ontdekkingsreiziger die het park het eerst betreden heeft. Gisteren hebben we de boot naar daar genomen, en dan een fikse wandeling (alweer jaja !!) van 3.5 uur gemaakt. Mooie uitzichten over de vele baaikes. Abel Tasman is net een subtropisch paradijs met witte zandstranden en turkooisblauw water, de palmbomen .. zijn de varens alweer, raar als je bedenkt dat hier dan op ongeveer 3 a 400 km gletsjers liggen, all the world in one, heeft ooit een ontdekkingsreiziger gezegd, en gelijk had die !
Vandaag heb ik een bonecarving-workshop gevolgd. Bonecarving is echt iets van de Maori's, ze maken uit koebeen kleine mooie kettingen, elke ketting heeft een betekenis. Bv de vorm van een acht, is teken van "neverending friendship", een vishaak beschermt je op je reis door het leven of vooral als je een reis maakt over water. Ik heb mijn eigen kettingetje ontworpen en het is een combinatie van die 8 en vishaak, schoon zulle !! We waren met z'n zessen, en hebben natuurlijk veel hulp gehad van Stefan, onze leraar. Stefan, een Duitser die zich hier gesetteld heeft 15 jaar geleden en dus nu succesvol deze workshops leidt, wreed tof, hoop dat ik zonder zijn hulp en met veel materiaal nog zo kettingen ga kunnen maken ! De Maori's willen ook dat elke ketting ooit gegeven wordt aan iemand, en je moet ze - alvoor je ze geeft aan iemand - eerst zelf gedragen hebben, want dan heeft ze een deel van je energie in zich ! Mooie filosofie ! Maar ik ga mijn kettingetje toch eerst efkes voor mezelf houden he ;-))
Morgen rijden we door naar Greymouth en dag erop rijden we naar Franz Jozef, de grootste gletsjer hier. In een volgend verslag meer daar over.
Voor de familie : mama geniet nog steeds met hopen, vele groetjes van jullie zus en schoonzus ! Maar voor mij staat ze soms te vroeg op he !! Vanmorgen wektte ze mij al om 07h30, grrrr, terwijl ik pas om 09h20 naar die workshop moest, zo zijn we nie getrouwd he ;-))
Sweet as,
La Masha
posted by Masha at 11:04 AM
1 Comments:
hoi Mashaatje! groetjes van de andere kant van de stille Oceaan! Leuk om die dingen terug te lezen die we ook gedaan hebben. Geniet er van!!
Post a Comment
<< Home