Antigua - Totonicapan - Lago Atitlan
Hey allemaal,
Hier ben ik weer ! De donderdagavond zijn we dan met de meisjes, want onze man was te moe om op te blijven - om 23h vertrokken op uitstap met Monica van Jungle Party Hostal. Een zeer boeiende wandeling door Antigua, gaan zien naar de voorbereidingen voor Goede Vrijdag. Ze maken hier in Antigua de alfombra's,tapijten om U tegen te zeggen ! We hebben ze zien maken,en zien kapotmaken,want alles wordt door de processies kapotgelopen. Wendy, Peggy, Dorien en Katrien waren om 01h ' s nachts stikkapot en gingen slapen,ik heb mij met veel moeite kunnen wakker houden tot 03h30, omdat dan de grootste processie begon vanuit de Iglesia La Merced. Mensen, het was gigantisch ! Jullie weten dat ik ongelovig ben, maar dit meemaken, dat doet je toch even beven,ik was er echt niet goed van. Duizenden gelovigen op de been, samen bidden,samen zingen, en dit allemaal om de dood van Christus te herdenken. In de kerk halen ze dan het altaar van ong. 1500 kilo uit,en sleuren dit 12uur lang door de straten van Antigua,je ziet de pijn op de gezichten van de vrijwilligers, hun boetedoening, hun eer aan Jezus. Ik kreeg er echt waar,koude rillingen van en tranen in de ogen, echt enorm enorm aandoenlijk !
Om 04h30 lag ik pas in mijn bedje, de rest is de morgen erop vroeg opgestaan om andere processies bij te wonen, ik lag knock out in mijne nest :-). In de namiddag zijn we dan vertrokken om de Pacaya te beklimmen, 't weer zat niet mee, dus van vergezichten geen sprake. Na 15min had ik al last van de hoogte (2500m) en ben ik met een paardje een uur verder geklommen, mijn groep gaf niet op (chapeau voor hen !!), ik ben definitely de zwakste van de hoop :-), anderhalf uur voor de top, ben ik ook tevoet verder gegaan, door de lava. Zware kost, met als beloning een beetje rode lava zien op gloeiend hete ondergrond, mijn schoenen zijn - echt waar - een beetje gesmolten !! Op de terugweg is Dorien efkes onderuit gegaan, niets ernstigs, maar ze was toch fel verschoten. Onze chauffeur was een regelrechte zot ! Hij sjeesde zeker aan 180km per uur door Guatemala City, ik dacht dat we er nooit levend vanaf zouden komen,heb mij dan ook eens flink kwaadgemaakt.
De zaterdag zijn we dan naar Totonicapan vertrokken, met de chickenbussen, 4 uur onderweg, 3x overgestapt, t is een ervaring die chickenbussen ... je zit (als je al plaats hebt) met 3 a 4 personen op een rij, met 70 in een bus, lastig reizen . In Toto werden we onderverdeeld in 2 gezinnen. De Spaanstaligen onder ons bij Eva, een weduwe,en de rest bij Carlos, die onze gids ging zijn voor de volgende dagen. Het verblijf bij Eva was schitterend ! Ze nam ons eerst mee tot bij haar zussen, ook weduwen of verlaten door hun man. Hun zonen zijn allemaal naar de Verenigde Staten gevlucht, echte horrorverhalen hoor je hier ! De vlucht naar de US duurt ong. 2 tot 3 weken, ze betalen hiervoor eerst een Coyote (goedkoopste vraagt ong. 4800 euro, waarvoor ze hier een lening bij de bank aangaan), die helpt hen (via gespecialiseerde bendes) de grenzen over (eerst Mexico en later US), de vluchtelingen moeten dagenlang in de woestijn lopen, rivieren oversteken die vol kaaimannen zitten of waar electriciteit op gezet wordt, ze hebben geen eten of drinken bij,velen sterven onderweg ... en dit allemaal om dan in een land terecht te komen waar ze tot en met uitgebuit worden, om toch maar een beetje geld naar hun familie te kunnen sturen, zodanig dat die dan in Guatemala hun andere kinderen kunnen laten studeren, of met de tijd een huisje kunnen kopen. Eva had haar zonen al 2 jaar niet meer gezien en ze zullen nog zeker 5 jaar wegblijven, eerst moet de lening afbetaald worden, dan pas kan er gespaard worden voor een huis, en dan komen ze terug. Hier zie je eens de andere kant van het verhaal, wij in het Westen zien het altijd van onze kant he ? Een week nadat Eva haar zonen vertrokken waren, zijn er ook 2 meisjes uit haar dorp gevlucht, 1tje is tegengehouden aan de grens en teruggestuurd,van de andere hebben ze nooit meer iets vernomen ... Geert van de Via Via vertelde ons ook al dat vele meisjes gewoon verkracht worden tegen de sterren op, en dan voor dood achtergelaten worden.
Rest van de avond ging het er leuker aan toe, echt toffe gesprekken gehad met die 3 dames.
De zondag hebben we een aantal dorpjes in de buurt bezocht en oa ook de Nueve Sillas (9 stoelen), een Maya-heiligdom, waar juist een ritueel aan de gang was. Er was een vrouwelijke sjamaan een dikke sigaar aan het roken,ze wakkerde constant een vuur aan, waar ze mais en rijst in smeet, het vuur diende om mensen te zuiveren. We mochten het ritueel meemaken, iedereen was supervriendelijk, echt super om mee te maken !
s Avonds hebben we dan weer bij onze respectievelijke gezinnen verbleven en dag erop zijn we naar de warmwaterbronnen gegaan, maar hier zijn dit gewoon publieke baden, we voelden ons dan ook een beetje de vreemde eend in de bijt, en hebben niet deelgenomen aan dat bad waar iedereen zich in wast. Terug chickenbussen op tot in Panajachel, ze noemen hier dit stadje ook wel Gringotenango, omdat hier zoveel toeristen rondlopen ... het is de voornaamste vertrekplaats om de dorpjes aan het Atitlan-meer te bereiken, waar we nu dus zijn. We hebben efkes moeten wachten eer ons bootje vertrok, maar uiteindelijk zijn we door weer en wind in ons dorpje - San Pedro La Laguna - geraakt. Vandaag hebben we Santiago de Atitlan bezocht, de grootste stad hier aan het meer, nog zeer typisch maar ook al veel toeristenstallekes die van alles en nog wat verkopen. We hebben onder meer het huis van Maximon bezocht, de lokale held, een soort Judas die ze hier vereren, vroeger moest deze goede man op de vrouwen letten van de boeren, maar in plaats dat hij er gewoon op lette, ging hij er mee naar bed ! De mannen waren zo kwaad dat ze zijn armen en benen afgezet hebben. In de rest van Guatemala vinden ze dit een kwaadaardig figuur, maar hier in Atitlan vereren ze hem. Maf om die pop te zien zitten in een huis, waar hij sigaren en sigaretten aangeboden krijgt. Verder hebben we ook de gedenkplaats gezien van de 13 doden die hier in 1990 gevallen zijn, tegen het einde van de burgeroorlog. Er was in Santiago een manifestatie tegen het leger, omdat zij een man van het dorp ontvoerd hadden, het leger reageerde fel met op de menigte te beginnen schieten. Resultaat : 13 doden en dit zijn de laatste slachtoffers die de burgeroorlog gemaakt heeft. Verder hebben onze tuktuk-chauffeurs ons ook nog de plaats laten zien waar tijdens de orkaan Stan, 145 families om het leven gekomen zijn ...
Vanmiddag zijn Katrien en ik dan gaan paardrijden, zalig langs het meer, in het begin vond ik het zelf wat saai, maar uiteindelijk toch wel genoten en af en toe weer een galopje gedaan :-), rest heeft vooral geluierd, wat nog niet veel gebeurd is dit verlof !!
Morgen gaan we een wandeling maken naar een aantal andere dorpjes hier in de buurt, donderdag nemen we dan de bus naar Antigua met een tussenstop in Chichicastenango, wat gekend staat voor zijn megagrote markt ! Dus shop till we drop met andere woorden !! Dan nog 1 nachtje Antigua en vrijdagnamiddag vertrekken we naar Guate City, om onze terugvlucht naar huis te nemen. Niet te doen dat al bijna 3 weken om zijn !
Dit zal mijn laatste verslagje zijn, k moet jullie niet gaan vertellen hoeveel ik ga gekocht hebben op die markt he, of hoe ik ga afzien op die wandeling van morgen ...
Scheetjes, cu all next week in Belgica !
Dikke kus,
Masha
Hier ben ik weer ! De donderdagavond zijn we dan met de meisjes, want onze man was te moe om op te blijven - om 23h vertrokken op uitstap met Monica van Jungle Party Hostal. Een zeer boeiende wandeling door Antigua, gaan zien naar de voorbereidingen voor Goede Vrijdag. Ze maken hier in Antigua de alfombra's,tapijten om U tegen te zeggen ! We hebben ze zien maken,en zien kapotmaken,want alles wordt door de processies kapotgelopen. Wendy, Peggy, Dorien en Katrien waren om 01h ' s nachts stikkapot en gingen slapen,ik heb mij met veel moeite kunnen wakker houden tot 03h30, omdat dan de grootste processie begon vanuit de Iglesia La Merced. Mensen, het was gigantisch ! Jullie weten dat ik ongelovig ben, maar dit meemaken, dat doet je toch even beven,ik was er echt niet goed van. Duizenden gelovigen op de been, samen bidden,samen zingen, en dit allemaal om de dood van Christus te herdenken. In de kerk halen ze dan het altaar van ong. 1500 kilo uit,en sleuren dit 12uur lang door de straten van Antigua,je ziet de pijn op de gezichten van de vrijwilligers, hun boetedoening, hun eer aan Jezus. Ik kreeg er echt waar,koude rillingen van en tranen in de ogen, echt enorm enorm aandoenlijk !
Om 04h30 lag ik pas in mijn bedje, de rest is de morgen erop vroeg opgestaan om andere processies bij te wonen, ik lag knock out in mijne nest :-). In de namiddag zijn we dan vertrokken om de Pacaya te beklimmen, 't weer zat niet mee, dus van vergezichten geen sprake. Na 15min had ik al last van de hoogte (2500m) en ben ik met een paardje een uur verder geklommen, mijn groep gaf niet op (chapeau voor hen !!), ik ben definitely de zwakste van de hoop :-), anderhalf uur voor de top, ben ik ook tevoet verder gegaan, door de lava. Zware kost, met als beloning een beetje rode lava zien op gloeiend hete ondergrond, mijn schoenen zijn - echt waar - een beetje gesmolten !! Op de terugweg is Dorien efkes onderuit gegaan, niets ernstigs, maar ze was toch fel verschoten. Onze chauffeur was een regelrechte zot ! Hij sjeesde zeker aan 180km per uur door Guatemala City, ik dacht dat we er nooit levend vanaf zouden komen,heb mij dan ook eens flink kwaadgemaakt.
De zaterdag zijn we dan naar Totonicapan vertrokken, met de chickenbussen, 4 uur onderweg, 3x overgestapt, t is een ervaring die chickenbussen ... je zit (als je al plaats hebt) met 3 a 4 personen op een rij, met 70 in een bus, lastig reizen . In Toto werden we onderverdeeld in 2 gezinnen. De Spaanstaligen onder ons bij Eva, een weduwe,en de rest bij Carlos, die onze gids ging zijn voor de volgende dagen. Het verblijf bij Eva was schitterend ! Ze nam ons eerst mee tot bij haar zussen, ook weduwen of verlaten door hun man. Hun zonen zijn allemaal naar de Verenigde Staten gevlucht, echte horrorverhalen hoor je hier ! De vlucht naar de US duurt ong. 2 tot 3 weken, ze betalen hiervoor eerst een Coyote (goedkoopste vraagt ong. 4800 euro, waarvoor ze hier een lening bij de bank aangaan), die helpt hen (via gespecialiseerde bendes) de grenzen over (eerst Mexico en later US), de vluchtelingen moeten dagenlang in de woestijn lopen, rivieren oversteken die vol kaaimannen zitten of waar electriciteit op gezet wordt, ze hebben geen eten of drinken bij,velen sterven onderweg ... en dit allemaal om dan in een land terecht te komen waar ze tot en met uitgebuit worden, om toch maar een beetje geld naar hun familie te kunnen sturen, zodanig dat die dan in Guatemala hun andere kinderen kunnen laten studeren, of met de tijd een huisje kunnen kopen. Eva had haar zonen al 2 jaar niet meer gezien en ze zullen nog zeker 5 jaar wegblijven, eerst moet de lening afbetaald worden, dan pas kan er gespaard worden voor een huis, en dan komen ze terug. Hier zie je eens de andere kant van het verhaal, wij in het Westen zien het altijd van onze kant he ? Een week nadat Eva haar zonen vertrokken waren, zijn er ook 2 meisjes uit haar dorp gevlucht, 1tje is tegengehouden aan de grens en teruggestuurd,van de andere hebben ze nooit meer iets vernomen ... Geert van de Via Via vertelde ons ook al dat vele meisjes gewoon verkracht worden tegen de sterren op, en dan voor dood achtergelaten worden.
Rest van de avond ging het er leuker aan toe, echt toffe gesprekken gehad met die 3 dames.
De zondag hebben we een aantal dorpjes in de buurt bezocht en oa ook de Nueve Sillas (9 stoelen), een Maya-heiligdom, waar juist een ritueel aan de gang was. Er was een vrouwelijke sjamaan een dikke sigaar aan het roken,ze wakkerde constant een vuur aan, waar ze mais en rijst in smeet, het vuur diende om mensen te zuiveren. We mochten het ritueel meemaken, iedereen was supervriendelijk, echt super om mee te maken !
s Avonds hebben we dan weer bij onze respectievelijke gezinnen verbleven en dag erop zijn we naar de warmwaterbronnen gegaan, maar hier zijn dit gewoon publieke baden, we voelden ons dan ook een beetje de vreemde eend in de bijt, en hebben niet deelgenomen aan dat bad waar iedereen zich in wast. Terug chickenbussen op tot in Panajachel, ze noemen hier dit stadje ook wel Gringotenango, omdat hier zoveel toeristen rondlopen ... het is de voornaamste vertrekplaats om de dorpjes aan het Atitlan-meer te bereiken, waar we nu dus zijn. We hebben efkes moeten wachten eer ons bootje vertrok, maar uiteindelijk zijn we door weer en wind in ons dorpje - San Pedro La Laguna - geraakt. Vandaag hebben we Santiago de Atitlan bezocht, de grootste stad hier aan het meer, nog zeer typisch maar ook al veel toeristenstallekes die van alles en nog wat verkopen. We hebben onder meer het huis van Maximon bezocht, de lokale held, een soort Judas die ze hier vereren, vroeger moest deze goede man op de vrouwen letten van de boeren, maar in plaats dat hij er gewoon op lette, ging hij er mee naar bed ! De mannen waren zo kwaad dat ze zijn armen en benen afgezet hebben. In de rest van Guatemala vinden ze dit een kwaadaardig figuur, maar hier in Atitlan vereren ze hem. Maf om die pop te zien zitten in een huis, waar hij sigaren en sigaretten aangeboden krijgt. Verder hebben we ook de gedenkplaats gezien van de 13 doden die hier in 1990 gevallen zijn, tegen het einde van de burgeroorlog. Er was in Santiago een manifestatie tegen het leger, omdat zij een man van het dorp ontvoerd hadden, het leger reageerde fel met op de menigte te beginnen schieten. Resultaat : 13 doden en dit zijn de laatste slachtoffers die de burgeroorlog gemaakt heeft. Verder hebben onze tuktuk-chauffeurs ons ook nog de plaats laten zien waar tijdens de orkaan Stan, 145 families om het leven gekomen zijn ...
Vanmiddag zijn Katrien en ik dan gaan paardrijden, zalig langs het meer, in het begin vond ik het zelf wat saai, maar uiteindelijk toch wel genoten en af en toe weer een galopje gedaan :-), rest heeft vooral geluierd, wat nog niet veel gebeurd is dit verlof !!
Morgen gaan we een wandeling maken naar een aantal andere dorpjes hier in de buurt, donderdag nemen we dan de bus naar Antigua met een tussenstop in Chichicastenango, wat gekend staat voor zijn megagrote markt ! Dus shop till we drop met andere woorden !! Dan nog 1 nachtje Antigua en vrijdagnamiddag vertrekken we naar Guate City, om onze terugvlucht naar huis te nemen. Niet te doen dat al bijna 3 weken om zijn !
Dit zal mijn laatste verslagje zijn, k moet jullie niet gaan vertellen hoeveel ik ga gekocht hebben op die markt he, of hoe ik ga afzien op die wandeling van morgen ...
Scheetjes, cu all next week in Belgica !
Dikke kus,
Masha
posted by Masha at 10:45 AM
0 comments
