Friday, September 15, 2006

10/09 - 14/09 Hoi An en Hue

Hoi An was een leuk stadje, wel redelijk toeristisch met ongeveer een 200tal tailorshops, waar je dus een ganse garderobe kan laten maken op maat ! Spijtig dat ik nog zo lang moet rondtoeren anders had ik mij volledig laten gaan ! De groep heeft dat dus gedaan, en die gaan straks huiswaarts met maatpakjes, kleedjes, galabaljurken, broeken en hemden ! Heel mooi allemaal. Ik heb 2 shorts cadeau gekregen, van het agentschap waarbij ik alle uitstappen en vervoer geregeld had, ze trekken op niet veel, maar daardoor loop ik niet rond in mijn bloot gat, dus 't is goe meegenomen !
Hoi An was vroeger de hoofdstad van het Champarijk, Indonesiers met een Hindoeistische achtergrond. Hun religieus centrum was My Son, te vergelijken in vroegere tijden met Angkor in Cambodja, Borobudur in Java, Ayuthaya in Thailand en Bagan in Birma. Na Ayuthaya en Borobudur die ik al op mijn palmares staan heb, stelt My Son niets voor (dikke nek dat ik ben ...) maar dit is omdat het zo gebombardeerd geweest is tijdens de Vietnam-oorlog, dat er gewoon niets meer overblijft. Gisteren zaten we met 2 Duitsers in de trein, en die hebben eerst Angkor bezocht en zijn nu al 3 weken verder nog steeds alles aan het vergelijken met Angkor en Siem Reap ! Mark, we are in for a treat ! Want blijkbaar stoppen wij met het toppunt en dat is goed zo !
Verder was er niet zoveel te doen in Hoi An, we hebben genoten van het rondslenteren.
We hebben daar een supertoffe Vietnamese leren kennen, Nham genaamd (spreek je uit als Njam), Njam Njam heeft ons geinviteerd bij haar thuis, we zijn er met de fiets naartoe gereden en dan heeft ze ons door de rijstvelden geloodst en door haar dorpje. Superleuk ! Ze heeft blijkbaar een hele moeilijke jeugd gehad, maar nu gaat alles super ! Aan haar 14 is ze van school gegaan, toen verkocht ze de citroentjes van haar pa op de markt, en beetje bij beetje leerde ze Engels en wilde ze niet meer op de boerderij werken. Ze is dan beginnen werken voor het restaurantje waar we haar leren kennen hebben, dit is nu een 7tal jaar geleden, als ik mij correct herinner. Ondertussen is ze getrouwd en heeft ze een zoontje van 2 jaar. Ze deed niets anders dan lachen, nu nog missen we haar lach ! Als dank hebben we een groepsfoto laten maken en haar afgegeven in een mooie kader. Ze is er gans het restaurant mee rondgeweest, ze was overgelukkig, echt een tof moment !
Na Hoi An, zijn we met een minibusje naar Hue vertrokken, in de gietende regen ! We hadden na de Mekong geen regen meer gehad, onder de baan zijn we gestopt aan de Marble Mountains. Dit zijn marmeren bergen, elke berg stelt een natuurelement voor : water, vuur, metaal, aarde en hout. Ze gebruikten vroeger zodanig veel marmer voor beelden, dat er bijna geen bergen meer gingen overschieten, daarom wordt het marmer nu uit China geimporteerd. De bergen staan vol van pagodes, tempeltjes en Boeddhabeelden, vooral ook vrouwelijke Boeddhabeelden. Prachtig !! Maar 'k heb geen fotos genomen, wou het risico niet nemen in die gietende regen ...
Dan toegekomen in Hue, wat voor mij althans al veel minder was ... naarmate we meer naar het Noorden trekken, hoe meer toeristisch het wordt, en dat brengt bedelaars en niet afgevende lastigaars met zich mee ... ook te verstaan natuurlijk...
Hue is een plaats, die blijkbaar tijdens de oorlog het meest gebombardeerd geweest is (chance dat ik 2 oorlogfreaks meeheb in de groep, want dat weet ik allemaal niet he !), en dat merk je dus wel aan de mensen die hier rondlopen. Gisteren gingen we een paar uurtjes met de meisjes naar het strand, de strandventers komen direct op je af, eentje daarvan had maar 1 arm zag ik uit de verte ... ze kwam dichterbij en geheel haar gezicht was verbrand. De meisjes keken direct weg en dierven niets te zeggen, dat is ook moeilijk natuurlijk he, maar daar stond ze dus en ik ben gewoon tegen haar met handen en voeten beginnen babbelen. Ze was een slachtoffer van een bombardement, napalm volgens mij ... wreed hoe die dutse zo al 30 jaar moet rondlopen !! Ik heb mij ferm in 't zak laten zetten door haar, en heb mijn kauwgom 5x zo duur gekocht, geen probleem, ' k had het er voor over !
Verder hebben we in Hue de Citadel en de Keizerlijke tombes bezocht, mooie bouwwerken uit de 18de en 19de eeuw.
Ook de Thien Mu Pagoda (pagoda = tempel waar de monnikken ook wonen) stond op het programma, en daar zit een verhaal achter : in de jaren 60 was die pagoda al gekend om zijn anti-regeringsprotesten, tegen de oorlog. Die monnikken gingen ervoor ! Een van de monnikken heeft zichzelf in brand gestoken als protest, zijn auto waarnaast hij zichzelf gedood heeft, staat nog in de pagoda. Thich Quang Duc verrichte deze daad, als protest tegen de toenmalige president, velen volgden zijn voorbeeld. De reactie van de president zijn schoonzus hierop was de volgende : ze noemde de zelfdodingen "a barbeque-party", en zei "let them burn and we will clap our hands !", de president werd later, samen met zijn broer vermoord door zijn eigen leger, Mrs Nhu (de schoonzus) zat toen al veilig weg in ... where else ... Amerika ! Ook in de jaren 80, lieten ze van zich horen, nadat er een anti-communist vermoord werd dichtbij de pagoda. Een ganse resem anti-communistische demonstraties begon hier, de monnikken werden gearresteerd. Nu is de kalmte teruggekeerd en wonen er hier nu monnikken en nonnekes.

In Hue gingen we elke dag eten bij Ushi ! Jaja, de echte Ushi ! Ik heb er een foto van !! Niet te doen gewoon, ze klinkt en ziet eruit als Ushi, met gevolg dat ze haar naam en naam van het restaurant verandert heeft in Ushi's Restaurant. Echt grappig ! Ik dacht dat die Wendy haar gebaseerd had op Huenh, maar neen, Huenh heeft haarzelf het Ushi-imago gegeven, nadat er verschillende Hollanders haar gezegd hadden dat ze er ferm op geleek. Ze wil het nu volledig beginnen uitbuiten, ze wil tshirts en al laten printen !
Ushi is 45 jaar en al grootmoeder, haar dochters noemen (hou jullie vast) Roebel en Dollar, en haar kleinzoon noemt Euro !! Niet te doen gewoon.

Gisterenavond hebben we de nachttrein naar Hanoi genomen, efkes 15uur treinen ... maar we hebben het er goed vanaf gebracht ! Vuile bedjes, dat wel, en zeer koud door de airco. Ik zag er schoon uit, met mijn fleece aan, een sjaal op mijne kop, een sjaaltje over mijn ogen en oordoppen in ... 'k heb goed geslapen :-)) en de deelnemers hebben natuurlijk een foto van mij genomen, die jullie niet te zien krijgen !

Nu zijn we dus in Hanoi, alweer een drukke stad, die ik in de toekomst toch zoveel mogelijk wil vermijden, geef mij maar het platteland, of kleine steden. Dit is hier te druk he ! Maar ' k zal hier minimum nog 2 keer moeten terugkomen. Morgen vertrekken we op trekking van 3 dagen, ' t zal superzwaar worden, want ' tis hier heeeeet !! En dan gaan we 4 dagen naar Bai Tu Long Bay (naast Halong Bay) en zet ik binnen een weekje de groep op het vliegtuig. Mens de tijd gaat snel ! Spijtig voor hen, want ze hadden ook nog graag Sapa en surroundings gezien. Dit ga ik op mijn eentje moeten verkennen.

Voor de rest alles ok met mij, de vermoeidheid begint een beetje zijn kop op te steken, binnen een weekje ga ik het er mij eens van pakken sie en een dag aan een zwembad gaan liggen :-), boekske lezen, beetje bijbruinen ... want da's wel erg hoor, gisteren op het strand ... ik ben bijna reflecterend wit seg, oei oei oei, gecombineerd met een toch al beetje bruine kop en bruine armen, grappig zicht wel.

So, this is it for this week, foto's gaat weer supertraag but what's new he !

Your reporter from Nam, hier ben ik gewoon Massa van B (zo kennen ze Belgie)