05/10 - 10/10 Vang Vieng en Luang Prabang

Donderdagmorgen hebben we de lokale bus genomen naar Vang Vieng, een stadje dat op 3.5 uur rijden ligt van Vientiane. Het landschap is hier heel mooi, het dorpje (te klein voor een stadje) ligt aan een rivier en karstrotsen, die vol grotten zijn. Vang Vieng is vnl gekend voor zijn kayakken, tuben, rotsbeklimmen en happy zijn !
Tuben dat hebben wij gedaan, je krijgt een grote tractorband waarmee je je de rivier laat afdrijven. Om de zoveel km zijn er bars gemaakt uit bamboe, met spelletjes bij. De nieuwste en oudste muziek draaien ze daar. Het dorpje was uitgestorven toen we daar toekwamen, al het volk zat al in die bars langs de rivier. Sophie en ik hadden ons aangesloten bij 2 nichten - queer as folk ! We hebben ons goed met hen geamuseerd, maar de leute was er bij mij een beetje af, toen ik van 15m hoog op mijn smoel beland ben in het water ... ja ik had de katrol niet goed vast waaraan ik moest slingeren ... om dan 20 m verder normaal in het water te belanden ... shit maat, ik heb mij serieus zeer gedaan ... mijn bil ziet ondertussen al paars, gelukkig niets aan mijn gezicht te zien, maar toen ik het water raakte dacht ik toch dat ik een bloedneus ging hebben ... mijne decollete zag vuurrood, voelt nu aan alsof ik gebroken ribben heb ... tof he spellekes spelen in het water ... rest van de dag was gelukkig leutiger !! Nadien hoor je dan van die lugubere verhalen dat hier 2 weken geleden nog een meisje gestorven is van dat tuben ... ja hallo ! Eerlijk gezegd, nu ik 3 dagen later nog zo stijf ben als een hark en koppijn heb, weet ik wel dat ik een groot risico gelopen heb en dat ik dat niet meer ga doen !!
Vang Vieng is ook gekend om zijn happy meals, happy people, happy shakes, happy pizzas etc ... neen niets van bij de Mac Donald, maar een happy shake bevat zo weed, of een opium tea bevat veel opium, en dan heb je nog mushrooms ook die je kan bestellen.
Ik laat het aan jullie imaginatie over of wij dit al dan niet uitgeprobeerd hebben ... t is een feit dat we ons hier rotlachen, dus de mensen denken sowieso dat wij with or without happy in ons eten, gedrogeerd zijn ...
De dag erna superlang geslapen, een fietstochtje gemaakt om de caves te vinden, maar t lag misschien aan ons maar wij bleven maar rijden en stappen en kwamen geen grotten tegen ... ferm nood aan een massageke en op weg daarnaartoe, aangehouden geworden door een monnik ! Die inviteerde ons bij hem thuis ! Ik dacht "super he Sophie, da's uniek seg !!" Dat manneke, 20 jaar, en zijn compagnon van 23 jaar, begonnen eerst heel vriendelijk te vertellen en ikke maar vragen stellen he ... zij dan gezegd dat ze hun elke dag aan een 250 regels moeten houden maar de 4 voornaamste zijn : geen seks, geen dieren doden (dus vegetariers), niet stelen en niet liegen. Maar zei de monnik "ik zou wel graag eens een vrouw aanraken" want dat mag hier absoluut niet he, als vrouw ook als je gewoon iets wil afgeven aan een monnik, moet je dit voor hem leggen en niet direct in zijn pollen steken. En wij, ah ja, maar ge moogt nie aan ons kome he ! En lachen die mannekes waar ! Maar hij wou volgend jaar monnik af-zijn en met mij trouwen ! Ik kon zijn moeder zijn, maar hij dacht dat "oudere vrouwen" hem liever gingen zien ... hij zat ook ferm te foefelen onder zijn gewaad, ik begon er het mijne van te denken ! Ja best wel grappig, een monnik die zich voor mij zou willen laten bekeren !! Maar minder grappig is : er gaan hier ook van die horrific stories de ronde : vrouwen die verkracht geworden zijn door monnikken, toeriste verkracht en vermoord door monnik in Cambodja ... niet te doen he ! Je zou dan toch denken dat dat de enige zijn die je kan vertrouwen !!! Maar alle boeddhist-mannen worden hier verplicht om 3 jaar als monnik te leven, en van zodra er iets een verplichting wordt, is de overtuiging dit te doen niet meer van toepassing he ? Erg !!
Gisteren hebben we dan een busje genomen naar Luang Prabang, een supertof stadje aan de Mekong. We zijn gaan eten op het marktje, buffetje voor 15bfr of ong 0.40 eurocent ! Niet te doen he !! Dit is al het goedkoopst dat ik gegeten heb ! En t was lekker ook !
Vannacht geslapen op de hardste matrassen ooit, het kamertje was zo mooi dat we ons lieten verblinden door al het hout in de kamer, nu weten we dat we altijd de bedden eerst moeten uittesten ! Sophie heeft geen oog dicht gedaan, en ligt nu te knorren in een 2de guesthouse. Ik heb toch kunnen slapen, was toch al zo stijf als een plank, nu ' t is er niet op verbeterd ! Heb weer nood aan een massageke ... ik laat dat hier veel doen he, voor 2 euro ongeveer wordt je gewoon een uur in de watten gelegd ! Zalig !!
Ik ga subiet nog eens het stadje gaan verkennen en morgen gaan we naar de watervallen die de streek hier rijk is, en wat grotten bezoeken en dorpjes. We gaan hier nog efkes blijven want t is hier leuk en rustig. Laos is : het rustig aandoen, de mensen zijn niet zo hartelijk als in Vietnam, ze zijn meer gereserveerd. Ik heb daar geen probleem mee, want nu word ik minder vastgepakt langs al mijn kanten ... chance dus ;-)
Vanavond vieren ze hier het einde van het regenseizoen, ik heb dat al eens in Thailand meegemaakt, zal de moeite zijn : ze laten hier allemaal bootjes en pronkstukjes op de mekong drijven met kaarsjes op !

Tot een volgend verslagje !

01/10 - 04/10 Laos - Vientiane

Er was eens een meisje (zo noemt ze zichzelf nog graag), dat 3 dagen wachten moest in Vientiane - Laos, op een vriendin, die haar gaat vergezellen op haar reis in dit mooie land !
Wat doet zo'n meisje dan, die 3 dagen ? Well, here's the story ...

Op 01/10 nam ze de vlucht van Hanoi naar Vientiane, een van de enige vluchten die nog doorging op die dag, want alle binnenlandse vluchten waren geannuleerd, door de grote tyfoon in de buurt van Hue. Op het nieuws zag ze verschrikkelijke beelden, maar gelukkig ging zij de andere kant op ...
Aangekomen in Vientiane, nam ze een tuktuk van de luchthaven naar het centrum. Als je al kan spreken van een centrum, Vientiane is een langgerekt en rustig stadje. Ze vond een hotel niet ver van de Mekong, 4 verdiepen hoog ligt haar kamer, maar haar beentjes kunnen dit wel aan.
Het meisje voelde haar de eerste dagen toch niet zo lekker, ze had nog steeds last van een verkoudheid die maar niet overging. Koortsig kroop ze de eerste paar uur in haar bed. Ze stond na een tijdje op en vertrok met een tuktuk op citytrip ! Ze ging naar het nationaal monument, naar de arc de triomphe (ja die hebben ze hier ook, de Franse invloeden zie je hier nog overal) en naar een tempel/museum. s'Avonds ging ze eten aan de Mekong, waar ze al direct verleid werd door een Kameroenees, hij probeerde ttz, want dat lukt niet zomaar bij dit meisje ! Ze is ook niet helemaal naar Azie gereisd om haar door een Kameroenees te laten binnendraaien he ! Dus, na de zoveelste verwoede poging bolde het meisje het af en ging nog een wandelingetje maken. Maar het wordt snel donker in Vientiane en normaal gezien is er hier niet veel te doen. Gelukkig is het hier nu kermis, dus gaf het meisje haar ogen de kost met al die oude spelletjes zoals ballonnekes doorprikken met een pijltje (en als ze er drie doorprikken krijgen ze een cola ! 5 = een biertje, daar doe je het toch voor he !!). Ze kroop vroeg in haar bedje en sliep 10 uur aan een stuk, ze paste zich wonderbaarlijk snel aan het tempo van het leven hier ! Dit wil dus zeggen lui zijn en nog eens lui zijn !
De volgende dag ging ze een fietsje huren en dacht bij zichzelf "Ik ga naar de Friendship bridge rijden ! Die Laos met Thailand verbindt en die op 20km van Vientiane ligt", het is steeds rechtdoor rijden en altijd plat, zogezegd langs de Mekong. Ze dacht dus "dat zal een mooi en leuk ritje worden !!". Verkeerd gedacht Masha !! Eerste stuk van de weg ging goed, altijd rechtdoor ja, met banaantjes en water mee, mocht ze verloren rijden ... en dat was dus het geval ... opeens geen verkeersborden meer, en mooi was de weg al zeker niet ... ze werd meer vergast door de uitlaatgassen dan dat ze kon genieten van het uitzicht (er waren ook al huizen voor de Mekong gebouwd dus die zag ze ook al niet), de weg sloeg af naar rechts en naar links ... wat moest ze nu doen ? Naar rechts, want dat was waar de Mekong vloeide. De weg ging nu langs een leuk dorpje, de kindjes riepen haar na, maar ze verstond er niet veel van door haar ipod (chance dat ze die bijhad, want anders had ze de moed verloren). De weg veranderde in een wegelingetje, het wegelingetje veranderde in een aarden baantje, het aarden baantje veranderde in een modderpoel en plots stopte de weg. Haar voeten waren door de modder veranderd in 2 stenen klompen, ze zag haar tenen niet meer en moest nog zeker 15 km terugfietsen. Ze kwam bezweet aan bij een tempel en vroeg de monnikken om uitleg, maar niets hielp, dus besloot ze terug te fietsen van waar ze kwam ... het begon te regenen, dat doet het hier al 2 dagen, maar nu schijnt het zonnetje voor efkes en dat maakt haar weer blij !

Dus maw, 'k moet er geen tekeninkske bij maken zeker hoe ik eruit zag ? En dan moet je weten dat Laotianen het niet hebben voor Falangs (Westerlingen) die er smerig bijlopen ... ai ai ik maak hier een goede indruk ! Ik zat echt waar ferm onder de modder, mijn voeten en mijn onderbenen, de rest was natgeregend, yeah great man !
Dus ikke gaan douchen en weer wat gaan slapen, boekske lezen, ipodje luisteren, sudokuutje oplossen (yes Mol, 'k ben verslaafd !), en dan efkes tussen 2 buien door snel iets gaan eten. Dat gaat hier makkelijk, 'k weet niet hoeveel eetstallekes hier op straat, je duid gewoon aan wat je wil of je kiest van het menu. Je eet hier voor 1 dollar, oef mijn budget is weer goed ! Ik dacht efkes na Vietnam dat het niet meer goed ging komen met de financien, maar ik had mij misrekend ... 730 euro ongeveer opgedaan in Vietnam, wat wel veel is als je weet dat ik de eerste 3 weken ongeveer 500 euro opgesoupeerd heb en dan de laaste week ineens nog eens 230 euro. Maar hier in Laos, als het zo doorgaat zal ik er wel komen ! Een gemiddelde van 15 dollar per dag, 't is geen geld waar !

Vandaag ben ik dan te voet naar het busstation gegaan en heb ik de bus naar het Buddhapark genomen, ik was de enige toerist op die bus. Eerst dacht ik nog, zit ik wel op de juiste bus ? Maar er is wel altijd iemand die je helpt en graag een praatje maakt.
Maar alleen is toch alleen hoor, ik ben superblij dat Sophie er morgen is !! Hier lopen niet zoveel toeristen rond en ze zijn blijkbaar nogal verspreid, dus niet zo evident om mensen te leren kennen. Soit, 3 dagen alleen doet mij ook wel goed hoor, toen ik ziek was zal ik toch geen goed gezelschap geweest zijn. It's just me, myself and I for the moment.
Ik hoop dat Sophie morgen misschien al door wil reizen naar Vang Vieng, want hier heb ik het wel gezien. Zelfs al is er kermis voor het moment, toch is hier maar bitterweinig te doen en te bezichtigen. We kunnen (als het goed weer is tenminste) morgen eens aan het zwembad gaan liggen, dat zal Sophie ook deugd doen !
We zien wel !
Ik wacht nog steeds ongeduldig op mailtjes van een aantal onder jullie, ik ga niet smeken maar 't is wel zo dat je je vrienden leert kennen he ... ! De anderen thanks so much want woorden van het thuisfront doen echt wel deugd !

xx

Masha