01/10 - 04/10 Laos - Vientiane

Er was eens een meisje (zo noemt ze zichzelf nog graag), dat 3 dagen wachten moest in Vientiane - Laos, op een vriendin, die haar gaat vergezellen op haar reis in dit mooie land !
Wat doet zo'n meisje dan, die 3 dagen ? Well, here's the story ...

Op 01/10 nam ze de vlucht van Hanoi naar Vientiane, een van de enige vluchten die nog doorging op die dag, want alle binnenlandse vluchten waren geannuleerd, door de grote tyfoon in de buurt van Hue. Op het nieuws zag ze verschrikkelijke beelden, maar gelukkig ging zij de andere kant op ...
Aangekomen in Vientiane, nam ze een tuktuk van de luchthaven naar het centrum. Als je al kan spreken van een centrum, Vientiane is een langgerekt en rustig stadje. Ze vond een hotel niet ver van de Mekong, 4 verdiepen hoog ligt haar kamer, maar haar beentjes kunnen dit wel aan.
Het meisje voelde haar de eerste dagen toch niet zo lekker, ze had nog steeds last van een verkoudheid die maar niet overging. Koortsig kroop ze de eerste paar uur in haar bed. Ze stond na een tijdje op en vertrok met een tuktuk op citytrip ! Ze ging naar het nationaal monument, naar de arc de triomphe (ja die hebben ze hier ook, de Franse invloeden zie je hier nog overal) en naar een tempel/museum. s'Avonds ging ze eten aan de Mekong, waar ze al direct verleid werd door een Kameroenees, hij probeerde ttz, want dat lukt niet zomaar bij dit meisje ! Ze is ook niet helemaal naar Azie gereisd om haar door een Kameroenees te laten binnendraaien he ! Dus, na de zoveelste verwoede poging bolde het meisje het af en ging nog een wandelingetje maken. Maar het wordt snel donker in Vientiane en normaal gezien is er hier niet veel te doen. Gelukkig is het hier nu kermis, dus gaf het meisje haar ogen de kost met al die oude spelletjes zoals ballonnekes doorprikken met een pijltje (en als ze er drie doorprikken krijgen ze een cola ! 5 = een biertje, daar doe je het toch voor he !!). Ze kroop vroeg in haar bedje en sliep 10 uur aan een stuk, ze paste zich wonderbaarlijk snel aan het tempo van het leven hier ! Dit wil dus zeggen lui zijn en nog eens lui zijn !
De volgende dag ging ze een fietsje huren en dacht bij zichzelf "Ik ga naar de Friendship bridge rijden ! Die Laos met Thailand verbindt en die op 20km van Vientiane ligt", het is steeds rechtdoor rijden en altijd plat, zogezegd langs de Mekong. Ze dacht dus "dat zal een mooi en leuk ritje worden !!". Verkeerd gedacht Masha !! Eerste stuk van de weg ging goed, altijd rechtdoor ja, met banaantjes en water mee, mocht ze verloren rijden ... en dat was dus het geval ... opeens geen verkeersborden meer, en mooi was de weg al zeker niet ... ze werd meer vergast door de uitlaatgassen dan dat ze kon genieten van het uitzicht (er waren ook al huizen voor de Mekong gebouwd dus die zag ze ook al niet), de weg sloeg af naar rechts en naar links ... wat moest ze nu doen ? Naar rechts, want dat was waar de Mekong vloeide. De weg ging nu langs een leuk dorpje, de kindjes riepen haar na, maar ze verstond er niet veel van door haar ipod (chance dat ze die bijhad, want anders had ze de moed verloren). De weg veranderde in een wegelingetje, het wegelingetje veranderde in een aarden baantje, het aarden baantje veranderde in een modderpoel en plots stopte de weg. Haar voeten waren door de modder veranderd in 2 stenen klompen, ze zag haar tenen niet meer en moest nog zeker 15 km terugfietsen. Ze kwam bezweet aan bij een tempel en vroeg de monnikken om uitleg, maar niets hielp, dus besloot ze terug te fietsen van waar ze kwam ... het begon te regenen, dat doet het hier al 2 dagen, maar nu schijnt het zonnetje voor efkes en dat maakt haar weer blij !

Dus maw, 'k moet er geen tekeninkske bij maken zeker hoe ik eruit zag ? En dan moet je weten dat Laotianen het niet hebben voor Falangs (Westerlingen) die er smerig bijlopen ... ai ai ik maak hier een goede indruk ! Ik zat echt waar ferm onder de modder, mijn voeten en mijn onderbenen, de rest was natgeregend, yeah great man !
Dus ikke gaan douchen en weer wat gaan slapen, boekske lezen, ipodje luisteren, sudokuutje oplossen (yes Mol, 'k ben verslaafd !), en dan efkes tussen 2 buien door snel iets gaan eten. Dat gaat hier makkelijk, 'k weet niet hoeveel eetstallekes hier op straat, je duid gewoon aan wat je wil of je kiest van het menu. Je eet hier voor 1 dollar, oef mijn budget is weer goed ! Ik dacht efkes na Vietnam dat het niet meer goed ging komen met de financien, maar ik had mij misrekend ... 730 euro ongeveer opgedaan in Vietnam, wat wel veel is als je weet dat ik de eerste 3 weken ongeveer 500 euro opgesoupeerd heb en dan de laaste week ineens nog eens 230 euro. Maar hier in Laos, als het zo doorgaat zal ik er wel komen ! Een gemiddelde van 15 dollar per dag, 't is geen geld waar !

Vandaag ben ik dan te voet naar het busstation gegaan en heb ik de bus naar het Buddhapark genomen, ik was de enige toerist op die bus. Eerst dacht ik nog, zit ik wel op de juiste bus ? Maar er is wel altijd iemand die je helpt en graag een praatje maakt.
Maar alleen is toch alleen hoor, ik ben superblij dat Sophie er morgen is !! Hier lopen niet zoveel toeristen rond en ze zijn blijkbaar nogal verspreid, dus niet zo evident om mensen te leren kennen. Soit, 3 dagen alleen doet mij ook wel goed hoor, toen ik ziek was zal ik toch geen goed gezelschap geweest zijn. It's just me, myself and I for the moment.
Ik hoop dat Sophie morgen misschien al door wil reizen naar Vang Vieng, want hier heb ik het wel gezien. Zelfs al is er kermis voor het moment, toch is hier maar bitterweinig te doen en te bezichtigen. We kunnen (als het goed weer is tenminste) morgen eens aan het zwembad gaan liggen, dat zal Sophie ook deugd doen !
We zien wel !
Ik wacht nog steeds ongeduldig op mailtjes van een aantal onder jullie, ik ga niet smeken maar 't is wel zo dat je je vrienden leert kennen he ... ! De anderen thanks so much want woorden van het thuisfront doen echt wel deugd !

xx

Masha