15/10 - 20/10 Phonsavan tot Pakse

14/10 zijn we dus s avonds toegekomen in Phonsavan.
De dag erop hebben we een mooie uitstap gemaakt met 6 toeristen in totaal, we zijn naar een bomkrater gaan zien, hebben een Hmongdorp bezocht, hebben een mooie wandeling van ongeveer 2 uur gemaakt naar een waterval en terug naar het dorp en in de namiddag zijn we naar de Plain of Jars geweest.
De Plain of Jars is een mysterie, niemand weet waarom er velden vol kruiken liggen. Grote stenen kruiken. Sophie had haar eigen versie gevonden, en zei tegen de gids dat hij vanaf nu best haar versie van de feiten kon vertellen ... de kruiken werden gebruikt als vaste staanplaats op een markt, en gevuld met hetgene de mensen verkochten, ttz rijst, meel, of wat dan ook ! Zou gekunnen hebben he ! T Was een zalige dag in het gezelschap van 2 Noren, een Engelsman en onze Hester die nog steeds meehuppelt met ons. James, de Engelsman, gaat immigreren naar Nieuw-Zeeland, hij is kok en heeft mij uitgenodigd eens gratis te komen eten ! Voila, al 1 maaltijd die ik niet meer hoef te betalen in Nieuw-Zeeland, da kan al ne keer tellen he !!
De dag erop wilden we naar Paksan, poort tot het Zuiden, maar de baan ligt daar zo slecht dat de bus maar 2keer per week naar Paksan rijdt ... daar stonden we dan ! Enige alternatief was de bus terug te nemen naar Vientiane !! Waar we notabene 2 weken geleden zaten ... grrr, we konden er niet echt mee lachen, maar als er niets anders opzit heb je weinig keuze ! Dus, ok bus op voor weer eens 8 uur naar de hoofdstad van Laos ! We zeiden net tegen elkaar, amai de rit gaat vlot he ... of de bus begon tegen te sputteren, panne ! En daar stonden we, op 30 km van Vientiane ... iedereen uit de bus, rap een pieske doen .. want zo is dat hier he, onderweg wordt er geregeld gestopt langs de kant van de baan en dan gaat iedereen eens pissen ! Zo wij ook ! We zijn daar al goed in getraind, rap een plaatske te vinden, ons waterke achter te laten en hup de bus weer op !
Bij de panne, iedereen uit de bus, alle mannen eens komen kijken naar de motor, maar voor de rest niemand die van wanten weet ... maar wonder boven wonder was de panne opgelost na 30min en weg waren we !! Terug in Vientiane heb ik mijn fotos op cd laten zetten, heeft Sophie haar onder handen laten nemen door een schoonheidsspecialiste en zijn we weer eens vroeg onder de wol gekropen ... want what's new ... nothing to do ofcourse at night in Laos !!
Dag erop terug de bus op naar Paksan, we dachten dat we misschien best direct konden doorrijden naar Ban na Hin, van waaruit je een mooie waterval kan bezoeken, een nationaal park en een cave (voor de verandering ...)., om 10uur de bus genomen, volgens de lonely planet (die ga ik eens een schot onder zijn kont geven ...) zouden we er op 4uur moeten staan ... neen dus, om 16h waren we pas in het dorp. We hadden een serieuze dip op de bus (open truck) mede dankzij Sophie haar hormonen, ja maandstonden die doen wat met vrouwen he !! Tot daar opeens het mooiste landschap ooit voor ons opdook (heb ik dat al eens niet geschreve ?) maar t is een feit, t was daar wondermooi ! We dachten dat we in de Grand Canyon zaten, kartsrotsen en groene valleien, PRACHTIG !! En weg was onze dip, jullie zien, t duurt nooit lang bij ons ! Hester, onze Nederlandse compagnon moet altijd zo hartelijk lachen met ons, ze vind ons oh zo positief !! Maar elke positieveling kent zijn grenzen .. die hebben we later weer eens bereikt.
In het dorp viel ofcourse niets te beleven, maar wel een heel gezellig guesthouse ! De dag erop wilden we die mooie wandeling van 3km maken naar de waterval. In een prachtig bos, die jungle werd, we liepen daar in onze bikini ... eindelijk die buik laten bruinen he, want we waren daar toch alleen. De rivier over geklauterd, het pad leek geen pad meer, maar toch verder geklauterd, tot we aan een zalige poel kwamen waar we een duikje gemaakt hebben, zalig en oh zo welkom !!
Maar Sophie had haar waterval nog niet gezien he, dus wandeling verdergezet ! Ah ja, al meer dan 2 weken in Laos en nog maar 1 waterval gezien, da's niet het contract dat we opgesteld hadden he ! De wandeling werd moeilijker en moeilijker, klimmen werd het ver, tot we wilden keren en Sophie begon te gillen "daar daar 'k zie hem !!!" en ja 't zag er een mooie waterval uit ! Maar we zagen dat we aan de verkeerde kant zaten dus moesten we terug .. en we vonden onze weg niet meer ! Ikke een beetje in paniek, 2 keer gevallen (van nie hoog, en nee mama mij nie zeer gedaan, gene paniek !!), zag al taferelen a la "Blairwitch project" voor mij, maar toch veilig aan onze poel geraakt.
Sophie en Hester gingen toch nog op zoek naar de waterval, ik dacht "ik blijf gezellig wachten", we hadden afgesproken een uurtje te wachten, nooit gedacht hoe lang een uur kan duren in putje jungle op je eentje ... en een uur werd anderhalf uur en ik zat daar maar te denken "die zijn gevallen, die komen niet terug .." maar gelukkig kwamen ze terug na een extreme sport-wandeling (bergbeklimmers zijn er naar het schijnt niets bij !). En ze hebben een watervalleke gezien dus ze waren content (ikke op dat moment iets minder, maar alles is al vergeten).
Dag erop, gingen we naar Savanakkhet doortrekken. Maar Sophie was ferm ziek, kotsen, diarree, koorts (haar grens bereikt na de wandeling waarschijnlijk), en in Savanakkhet was volgens een toeriste (ja er zijn er toch nog een paar in Laos !!!) niets te doen en te zien, dus zijn we op de bus blijven zitten tot Pakse, weer eens 10 uur bus !! Jawatte zeg ! Maar nu zijn we dus hier !!! En hier blijven we zeker een aantal dagen !! Van hieruit gaan we het mooie Boloven-plateau bezoeken enzovoort ! We kijken al uit naar die aantal dagen op een vast stekkie te verblijven ! En er zijn hier wonder boven wonder nog andere toeristen ! Een rariteit in Laos !
My god ik moet nog een ode aan Sophie houden he !

Sophietje, I'm so gratefull that you are here with me !
Zie mij dit eens alleen doen ... ik zou nog eenzamer zijn dan Remi, alleen op de wereld !
Al heeft ze af en toe een dipje (zelden), ze is toch zo positief en we amuseren ons gelukkig onder ons, want op anderen hoeven we niet te rekenen !
Thanks honey ! You are one in a million !

Volgend verslagje van 2 positievelingen uit Laos binnen enkele dagen !

Toedeloe !!

Mashi and Schofi